Dziesiątkę najbardziej "czytanych" tekstów na lodz.wyborcza.pl otwiera informacja o tym, że brat Witolda Waszczykowskiego - ministra spraw zagranicznych - został dyrektorem Urzędu Kontroli Skarbowej w Łodzi. Materiał opublikowaliśmy na początku 2016 roku, tuż po tym, jak po prawie 10 latach pełnienia obowiązków ze stanowiska odwołana została Bożena Lis - dotychczasowa dyrektor.
Jak czytamy w tekście, żeby zostać dyrektorem UKS trzeba spełniać odpowiednie warunki i Tomasz Waszczykowski, nowy szef Urzędu, je spełniał. Powołany został jako "pełniący obowiązki". W innym przypadku konieczne byłoby przeprowadzenie procedury konkursowej.
Na dziewiątym miejscu historia, o której jeszcze nie zdążyliśmy zapomnieć. 36-letni kierowca renault megane 12 grudnia urządził sobie rajd ulicami Łodzi. Pierwszą stłuczkę zaliczył na al. Kościuszki przy Żwirki. Nawet się nie zatrzymał. Kolejne auta uszkodził przy al. Mickiewicza, ale prawdziwa tragedia rozegrała się na Teofilowie. Na ulicy Traktorowej śmiertelnie potrącił przechodzącego po pasach mężczyznę. Potem zderzył się z autem prowadzonym przez ciężarną.
Gdy zatrzymała go policja był trzeźwy. Prokurator postawił mu zarzut zabójstwa.
Miejsce ósme w rankingu najlepiej czytanych tekstów na lodz.wyborcza.pl to dowód, że naszym Czytelnikom sprawy równouprawnienia, szacunku do innych wyznań, dyskryminacji, antysemityzmu i ksenofobii nie są obojętne. Pani Marta Brzezińska pracuje w jednym z łódzkich banków. Interesuje się kulturą żydowską. Tego dnia miała na sobie naszyjnik z Gwiazdą Dawida.
Jeden z obsługiwanych przez panią Martę klientów zwrócił uwagę na naszyjnik. Zażądał, aby obsłużył go kto inny, dodając "Nie będzie mnie Żydówka obsługiwać". Pani Marta jednak nie zareagowała. Do końca wykonała swoje obowiązki. Klient zapowiedział złożenie na nią skargi. Ona zaś opisała całe zdarzenie.
Za panią Martą wstawił się pracodawca i Rzecznik Praw Obywatelskich.
Bardzo rzadko zdarza się, żeby tekst historyczny cieszył się taką popularnością. Ten Igora Rakowskiego-Kłosa znalazł się na miejscu siódmym. Autor napisał go po tym, jak Bogusław Linda nazwał Łódź "miastem meneli". Sprawa była głośna. Aktor potem wycofywał się z tak ostrego stwierdzenia. Wielu łodzian poczuło się tym dotkniętych.
W tekście autor przypomina, że polska elita nigdy nie miała dobrego zdania o Łodzi.
"Gdy w 1839 r. w fabryce Ludwika Geyera rusza pierwsza w Łodzi maszyna parowa, polska elita recytuje wydanego pięć lat wcześniej "Pana Tadeusza". Jeśli symbolem polskości stają się wtedy "pola malowane zbożem rozmaitem" i "bursztynowy świerzop, gryka jak śnieg biała", to Łódź takiej polskości jest największym możliwym zaprzeczeniem".
Z tekstu można się dowiedzieć, że w opiniotwórczych kręgach Warszawy już wtedy panowała wrogość wobec Łodzi. Jej źródłem miało być to, że polska arystokracja przegapiła moment, w którym Łódź urosła i wzbogaciła się. Zamiast dzieci polskich arystokratów w fabrykach wysokie stanowiska zajmowali przybysze głównie z Niemiec. Nieukrywana niechęć do nich spowodowała, że do łodzian przylgnęła opinia ludzi, którzy na kłamstwie i nielegalnych interesach zbudowali potęgę miasta.
Autor kończy cytatem z Czesława Ołtaszewskiego - łódzkiego dziennikarza z lat 20.
"Narzekamy i klniemy czasem [na Łódź - red.] - ale to z serca... I dlatego nie lubimy, bardzo nie lubimy, kiedy ktoś klnie i pogardza, a nie widzi i nie czuje".
Szóste miejsce dla wywiadu Estery Flieger z Przemysławem Kicowskim, rzecznikiem prasowym Ruchu Narodowego w Łodzi. Młody prawicowiec opowiada m.in. o tym, jak rozumie słowo "gender". Mówi, że feministki używają "gender" do walki o wygodne pozycje, a większość kobiet w polityce kompromituje się. Wreszcie tłumaczy, czym różni się homoseksualista od pedała. Warto poczytać.
Miejsce piąte dla A1. Nowy, 40-kilometrowy fragment autostrady został otworzony tuż przed wakacjami. Prowadzi od węzła w Strykowie (Łódź Północ) do Tuszyna. Dzięki niemu zarówno tranzyt, jak i samochody osobowe jadące w relacji północ - południe mijają Łódź. Nie trzeba stać już w korkach na przebiegających przez miasto drogach krajowych nr 1 i 14. To oznacza, że podróżując nad morze czy w góry, można zaoszczędzić nawet godzinę.
Łodzianie każdym kawałkiem domykającego się ringu wokół miasta bardzo się interesują. Do pierwszej dziesiątki nie załapały się teksty dotyczące S14, ale one również były bardzo chętnie czytane.
Miejsce czwarte: Nikt nie prowadził na ten temat badań, ale zbieżność dat nie może być przypadkowa. Jak tylko pieniądze z programu 500+ pojawiły się na kontach, w Wydziale Praw Jazdy i Rejestracji Pojazdów ustawiła się długa kolejka.
- Zaczęło się już w kwietniu. W mojej karierze jeszcze nigdy nie było tylu chętnych do rejestrowania samochodów. Oczywiście nie prowadzimy żadnych badań i nie pytamy klientów, skąd wzięli pieniądze na auto, ale nie ma żadnego innego logicznego wytłumaczenia niż pieniądze z 500 plus - mówił w czerwcu Jarosław Chwiałkowski, dyrektor Wydziału.
Miejsce trzecie: Napu - podopieczny łódzkiej Fundacji Gajusz, miał polecieć z rodziną do Argentyny, by umrzeć w domu. Podczas przesiadki na londyńskim lotnisku Heathrow musiał leżeć na betonowej podłodze, bo obsługa nie wiedziała, co z nim zrobić. Do drugiego samolotu Napu miał być przetransportowany na specjalnym wózku, ale nie wpuszczono go do autobusu przewożącego ludzi. Musiał wrócić na terminal, gdzie zostawiono go na betonowej podłodze.
- Położyli go na ubraniach pielęgniarza, nikt nie chciał im pomóc. Przez trzy godziny bliscy walczyli, żeby zdobyć wodę - relacjonowała Tisa Żawrocka-Kwiatkowska, prezes Fundacji Gajusz. Według jej relacji, pracownicy lotniska mówili, że nie mają noszy ani koców. Napu leżał na podłodze lotniska przez około siedem godzin.
Miejsce drugie: Podczas spotkania otwierającego cykl "Mastershot" w kinie Szkoły Filmowej na pytania publiczności odpowiadał po projekcji filmu Robert Gliński, reżyser filmowy, teatralny i scenarzysta. Dotyczyły przede wszystkim sztuki filmowej. Ale pod koniec spotkania starszy mężczyzna zadał z końca sali szereg pytań: Czy postępowanie ministra jest właściwie? Czy pan nie ma wpływu na niego? Żeby w tych teatrach nie przeszkadzał?
Mężczyzna nawiązywał do sprawy głośnej premiery opartego na tekstach noblistki Elfriede Jelinek spektaklu "Śmierć i dziewczyna" w Teatrze Polskim we Wrocławiu. Wystąpili w nim m.in. zatrudnieni przez czeską agencję aktorzy porno. Piotr Gliński - minister kultury, brat reżysera oczekiwał od marszałka województwa dolnośląskiego odwołania premiery.
Robert Gliński odpowiedział: - Ja już jestem dorosły, ale mój brat też jest dorosły. Jest wprawdzie dwa lata młodszy ode mnie, ale też jest już starym zgredem. Gdyby miał lat 15, to może bym próbował na niego wpłynąć. Poleciał na jeden teatr. Dyrektor chciał zrobić sobie promocję i podpuścił idiotę ministra. Akurat znam ten przypadek i ten teatr bardzo dobrze. Krzysia Mieszkowskiego, dyrektora tego teatru, znam od lat trzydziestu. On nie cofnie się przed niczym, żeby zrobić promocję. Zauważył, że jest taki naiwniak, no to go podpuścił. Zwołał kółka maryjne, zrobili manifestację przed teatrem i miał reklamę. A mój brat idiota się w to wpuścił.
Niekwestionowane zwycięstwo w rankingu przypada reportażowi o dworcu Łódź Fabryczna. Na jego otwarcie łodzianie musieli czekać aż pięć lat - dwa lata dłużej niż im obiecywano. Wiedzieliśmy, że będzie to wyjątkowa chwila i przygotowaliśmy z jej okazji coś wyjątkowego.
W reportażu znajdziecie, podaje w przystępny i lekki sposób, informacje o historii Fabrycznego, mnóstwo szczegółów, zdjęć i filmów z budowy, opis inwestycji i tego co wokół. W materiale przypominamy, jak rodziła się koncepcja Nowego Centrum Łodzi i budowania tunelu z Fabrycznego na Kaliski.
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze