Pałac powstał w latach 1891-1893. Jego właścicielem był łódzki przedsiębiorca Arnold Stiller. Stylem architektonicznym budynek nawiązuje do francuskiego i włoskiego neorenesansu. Dekoracje mają charakter eklektyczny: są renesansowe z domieszką form gotyckich ale pojawiają się też elementy secesyjne. Nad niektórymi oknami umieszczono okazałe lwie maski.
Sandra Kmieciak
Skoro o lwach mowa, przenieśmy się na al. Kościuszki 1. Kamienica została zbudowana w 1895 roku według projektu Dawida Lande. Miała pełnić funkcję kamienicy czynszowej. Inwestorami byli dwaj przedsiębiorcy żydowskiego pochodzenia Jakub Lande i Mendel Pinkus. Swoją kamienicę umiejscowili na przeciwko Wielkiej Synagogi, która mieściła się po drugiej stronie ówczesnej ulicy Spacerowej (dzisiaj al. Kościuszki). Mieszkała w niej łódzka elita intelektualna: dziennikarze, literaci, artyści i rodziny fabrykantów. Budynku strzeże kilka zlokalizowanych na elewacji lwich głów. Obecnie większość z nich groźnie spogląda na pasażerów MPK czekających tu na tramwaje i autobusy.
Sandra Kmieciak
W zestawieniu łódzkich lwów nie może zabraknąć kamienicy "Pod Lwem". Jej potoczna nazwa wzięła się od leżącego na samym szczycie narożnika lwa. Niestety obecnie jest on w tak złym stanie, że dopatrzenie się w rzeźbie postaci majestatycznego króla zwierząt jest nie lada wyzwaniem. Kamienica została zbudowana w stylu eklektycznym. Ma trzy kondygnacje zwieńczone attyką. Jej pierwszym właścicielem był Jakub Kamiński. W 1965 r. z uwagi na zły stan techniczny oraz plany przebudowy placu Wolności budynek przeznaczono do rozbiórki. Dzięki protestom mieszkańców przetrwał kamienica uchowała się przed wyburzeniem podczas przebudowy placu w pierwszej połowie lat 70.
Sandra Kmieciak
Na lwa z kamienicy "Pod lwem" zazdrośnie spoglądają lwy zdobiące fasadę mieszczącego się po drugiej stronie pl. Wolności Archiwum Państwowego. Budynek oddany do użytku w 1827 roku pełnił funkcję ratusza miejskiego. Oprócz lwów możemy na nim dojrzeć też fantastyczną wizję tych zwierząt - gryfy. Mityczne zwierzęta mają ciało lwa oraz głowę i skrzydła orła. Na pl. Wolności 1 możemy dojrzeć je na attyce, która otacza fasadę. Na niej jest półkoliste okno i płyciny wypełnione właśnie dekoracją z wizerunkiem gryfów.
Sandra Kmieciak
Starczy tych lwów. Poszukajmy innych zwierząt. Może jakieś schowały się na klatkach schodowych łódzkich kamienic? Zajrzyjmy na ul. Nawrot 4. Jest tam wybudowana w 1910 roku kamienica czynszowa. Zanim wejdziemy do środka spójrzmy na fasadę. Widać na niej ozdobny wykusz a na nim dekor z motywem dwóch wijących się węży.
Sandra Kmieciak
Na klatce schodowej każdą kondygnację zdobi medalion z wizerunkiem ptaka siedzącego na gałęzi. Na balustradzie jest natomiast ozdobna drewniana głowa niedźwiedzia.
Sandra Kmieciak
To chyba najpiękniejsze łódzkie sowy. Ogromne, majestatyczne, z rozpostartymi skrzydłami podtrzymującymi dwukondygnacyjny wykusz. Gmach potocznie określany jest mianem kamienicy "Pod Sowami". Został wybudowany na przełomie XIX i XX wieku. Kamienica została wyremontowana w 2008 roku. Wszystkie detale zostały pieczołowicie odnowione, a jej elewacja odzyskała dawny blask.
Sandra Kmieciak
Gdy przyjrzymy się dokładnie sowom zobaczymy, że nieco różnią się między sobą. Najciekawsza różnica jest taka, że jedna z nich trzyma w szponach małą myszkę.
Sandra Kmieciak
Pełna nazwa dawnego gimnazjum to Gimnazjum Żeńskie Towarzystwa Żydowskich Szkół Średnich. Była to szkoła polsko-hebrajska. Jej gmach pochodzi z około 1912 roku. Jego pierwszym właścicielem był Rachmil Lipszyc. Gimnazjum zostało utworzone w 1916 r. Pierwszym dyrektorem był Zygmunt Bromber-Bytowski, później aż do wybuchu II wojny światowej Michał Brandstaetter.
Sandra Kmieciak
Ciekawym elementem dekoracji fasady są cztery płyciny w których widnieją płaskorzeźby z wizerunkami czterech różnych rodzajów zwierząt. Mamy tutaj: parę orłów, pelikana z pisklętami, wiewiórkę i łasicę.
Budynek Esplanady kojarzy każdy łodzianin. Zanim zadomowiły się w nim restauracje, pełnił funkcję Domu Handlowego Hugo Schmechela i Juliana Rosnera. Kawiarnia i cukiernia powstała tutaj w 1926 roku. Nowy dzierżawca Wawrzyniec Gerbich nazwał je "Esplanada". Nazwa była najwidoczniej zbyt ekstrawagancka dla władz komunistycznych, które w 1946 roku przekazały budynek Powszechnej Spółdzielni Spożywców "Społem". Nazwa została zmieniona na "Powszechną". Restauracją "Esplanada" została znowu w latach 90. XX wieku.
Sandra Kmieciak
Budynek jest wspaniałym przykładem secesji w architekturze. Jego charakterystycznym elementem jest wielka witryna na pierwszym piętrze. Nad nią są balkony, a nad nimi dwa uskrzydlone węże.
Gmach hotelu został wybudowany w 1911 roku dla wiedeńskiego inwestora Salomona Ringera. Budynek zaprojektował Stefan Lemmene. Już w 1924 roku hotel stał się jednym z "bohaterów" powieści Józefa Rotha pt. "Hotel Savoy". Przez dwa lata (1914?1915) działał tu kabaret Bi-Ba-Bo, z którym współpracował łódzki poeta Julian Tuwim. Była tutaj także siedziba klubu literackiego "Pickwick". Odwiedzali go m.in. Konstanty Ildefons Gałczyński, Józef Węgrzyn, Adolf Dymsza, Leon Schiller.
Sandra Kmieciak
Elegancka, biała fasada budynku nosi na sobie wiele znamion secesji i modernizmu. Pośród nich cztery pawie widoczne nad głównym wejściem do budynku. Wokół okrągłego okna jest metalowa rama, w której zostały wykute dwa pawie. Dwa kolejne ptaki są widoczne wewnątrz okna.
Pałac Maurycego Poznańskiego stoi u zbiegu ulic Więckowskiego i Gdańskiej. Autorem projektu neorenesansowego pałacu jest Adolf Zeligson. Inspiracją były budynki pałaców w Wenecji oraz biblioteki Sansovina. Na bardzo bogato zdobionej fasadzie jest sporo zwierzaków. Najwięcej można tu spotkać mitycznych gryfów, które przypominają smoki. Gryfy przycupnęły nad półkolistymi oknami i schowały się w nadłuczach. Lepiej widoczne są lwie głowy. Płaskorzeźby które je przedstawiają zdobią elewację w wielu miejscach.
Sandra Kmieciak
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze