Wyznaczone przez króla terminy jarmarków i targów łódzkich były zmieniane, ale zawsze zwracano uwagę, by nie kolidowały z targami, odpustami i jarmarkami w sąsiednich miejscowościach.
Łódzkie rynki w XIX wieku
Na początku XIX w. burmistrz Łodzi w liście do władz powiatowych podał terminy 12 jarmarków, po jednym w miesiącu. Dodatkowo, co niedziela, miały się odbywać (50 razy w roku) targi niedzielne.
Od 1832 r. targi odbywały się na zmianę na Rynku Starego Miasta i Rynku Nowego Miasta.
Pismo z 1832 r. dotyczące odbywania się targów na Nowym i Starym Rynku Archiwum państwowe w Łodzi
Stary Rynek Archiwum Państwowe w Łodzi
Łódź przemysłowa rozwijała się w niezwykłym tempie, przybywało robotników. Wielu mieszkało z dala od wyznaczonych rynków. Dlatego w latach 40. XIX w. pastor parafii ewangelicko-augsburskiej św. Trójcy wystąpił do władz Łodzi o przywrócenie cotygodniowych targów miejskich we wtorki. W 1846 r. doszło do zmiany, jednocześnie w środę na Rynku Bielnikowym Fabrycznym Osady Łódka miały się odbywać dodatkowe targi. Podobnie było z ludnością zamieszkałą w pobliżu kościoła katolickiego św. Krzyża (współcześnie skrzyżowanie ulic Sienkiewicza i Tuwima).
List do pastora parafii ewangelickiej w sprawie zmiany dnia targowego (1844 r.) Archiwum Państwowe w Łodzi
Magistrat przychylnie rozpatrzył obie prośby i zawiadomił, że od 1 stycznia 1864 r. w mieście będą się odbywać trzy targi cotygodniowe: w poniedziałek na Rynku Nowego Miasta, w środę na Rynku Starego Miasta a w piątek przed kościołem św. Krzyża i przed szpitalem miejskim (rynek bielnikowy) – w jednym tygodniu zboże i leguminy przed kościołem a przed szpitalem drzewo, siano i słoma, natomiast w następnym tygodniu – na odwrót.
Prywatne targowiska
Z czasem zaczęły powstawać prywatne targowiska. Ich właściciele, otrzymywali koncesje na utworzenie nowych placów handlowych. Rynkiem prywatnym był między innymi zorganizowany w 1904 r. na placu Leonarda (plac Niepodległości), na parceli należącej do Towarzystwa Akcyjnego Leonhardt, Woelker i Girbardt.
Handel na Placu Leonarda przed 1915 r. Archiwum Państwowe w Łodzi
W granicach miasta pojawiają się także targowiska, które znajdowały się na terenach przyległych do Łodzi miejscowości np.: na terenie Bałut, czyli Rynek Bałucki.
17 grudnia 1916 r. wydano rozporządzenie dotyczące odbywania się targów miejskich we wtorki i piątki na: Starym Rynku, Targowym Rynku, Zielonym Rynku, Wodnym Rynku, Górnym Rynku (Geyera), Placu Zarzewskim i ulicy Zarzewskiej oraz na Bałuckim Rynku. Rok później były już trzy dni targowe w: poniedziałki, wtorki i piątki. Co więcej, pozwolono odbywać się targom tylko na: Starym, Targowym, Zielonym, Wodnym i Bałuckim Rynku, przy czym w lutym 1918 r. odmówiono przyznania koncesji na prowadzenie tego ostatniego i nakazano jego zamknięcie 8 marca 1918 r.
Wybierz prenumeratę, by czytać to, co Cię ciekawi
Wyborcza.pl to zawsze sprawdzone informacje, szczere wywiady, zaskakujące reportaże i porady ekspertów w sprawach, którymi żyjemy na co dzień. Do tego magazyny o książkach, historii i teksty z mediów europejskich. Zrezygnować możesz w każdej chwili.
