Słowianki 2016. Prawdziwe dziewczyny w kalendarzu [ZDJĘCIA]

Ród Dębowego Liścia to grupa rekonstrukcji historycznej. Zrzesza ludzi od kilkunastu lat zgłębiających i propagujących historię i kulturę naszych słowiańskich przodków. Od jakiegoś czasu budują w Rzeczycy wczesnośredniowieczną osadę. Dziewczyny związane z Rodem szybko zrozumiały, że mogą w jej budowie pomóc inaczej, niż tylko przynosząc ich ciężko pracującym mężczyznom gorącą zupę. Narodził się pomysł na stworzenie kalendarza, z którego dochód będzie przeznaczony na budowę osady.

Łukasz Klimczak

1 z 21

Ród Dębowego Liścia to grupa rekonstrukcji historycznej. Zrzesza ludzi od kilkunastu lat zgłębiających i propagujących historię i kulturę naszych słowiańskich przodków. Od jakiegoś czasu budują w Rzeczycy wczesnośredniowieczną osadę. Dziewczyny związane z Rodem szybko zrozumiały, że mogą w jej budowie pomóc inaczej, niż tylko przynosząc ich ciężko pracującym mężczyznom gorącą zupę. Narodził się pomysł na stworzenie kalendarza, z którego dochód będzie przeznaczony na budowę osady.

Witosław Madej, Ród Dębowego Liścia: - Chcemy zbudować rekonstrukcję osady z przełomu X i XI wieku. Postawimy kilka chat, budynków gospodarczych, warsztatowych. Będą tam mieszkali i ludzie, i zwierzęta - króliki, kozy, owce. To teren o powierzchni trzech hektarów. Od strony zewnętrznej stanie palisada z bramą, do której będzie się przechodzić mostem nad fosą. Rekonstruktorzy z całej polski bardzo nam pomagają. Jak mówi moja małżonka - to osada przyjaźnią budowana.

Radosław Król

2 z 21

Witosław Madej, Ród Dębowego Liścia: - Chcemy zbudować rekonstrukcję osady z przełomu X i XI wieku. Postawimy kilka chat, budynków gospodarczych, warsztatowych. Będą tam mieszkali i ludzie, i zwierzęta - króliki, kozy, owce. To teren o powierzchni trzech hektarów. Od strony zewnętrznej stanie palisada z bramą, do której będzie się przechodzić mostem nad fosą. Rekonstruktorzy z całej polski bardzo nam pomagają. Jak mówi moja małżonka - to osada przyjaźnią budowana.

Magdalena Madej, Ród Dębowego Liścia: - Kupiliśmy puste pole. Wśród rekonstruktorów w całej Polsce poszła fama, że coś takiego się dzieje i kto chce, może przyjechać. Już trzy razy przyjechali, jednorazowo do pomocy stawiało się około 30 osób. Potrafili do północy zasuwać z betoniarką i taczkami, w czołówkach. Jedyne, czego oczekiwali, to miejsce do spania. To miejsce ma w sobie coś niesamowitego, ludzie przyjeżdżają tam jak do siebie. To zaczyna być jak magnes, żyć swoim życiem, mimo że właściwie jeszcze nic tam nie ma.

Łukasz Klimczak

3 z 21

Magdalena Madej, Ród Dębowego Liścia: - Kupiliśmy puste pole. Wśród rekonstruktorów w całej Polsce poszła fama, że coś takiego się dzieje i kto chce, może przyjechać. Już trzy razy przyjechali, jednorazowo do pomocy stawiało się około 30 osób. Potrafili do północy zasuwać z betoniarką i taczkami, w czołówkach. Jedyne, czego oczekiwali, to miejsce do spania. To miejsce ma w sobie coś niesamowitego, ludzie przyjeżdżają tam jak do siebie. To zaczyna być jak magnes, żyć swoim życiem, mimo że właściwie jeszcze nic tam nie ma.

Wszystkie plenery widoczne na zdjęciach, lasy, rzeki, pola, znajdują się w okolicach Rzeczycy, czyli miejsca, w którym powstaje osada. W siedmiu sesjach zdjęciowych brało udział 12 dziewczyn, każda z nich pochodzi z Łodzi. Żadna nie jest profesjonalną modelką. Skompletowanie fotografii zajęło ponad pół roku. Do sesji zaproszono trzech zaprzyjaźnionych fotografów, Radosława Króla, Łukasz Klimczaka i Łukasza Malczewskiego.

Łukasz Klimczak

4 z 21

Wszystkie plenery widoczne na zdjęciach, lasy, rzeki, pola, znajdują się w okolicach Rzeczycy, czyli miejsca, w którym powstaje osada. W siedmiu sesjach zdjęciowych brało udział 12 dziewczyn, każda z nich pochodzi z Łodzi. Żadna nie jest profesjonalną modelką. Skompletowanie fotografii zajęło ponad pół roku. Do sesji zaproszono trzech zaprzyjaźnionych fotografów, Radosława Króla, Łukasz Klimczaka i Łukasza Malczewskiego.

Łukasz Klimczak

5 z 21

Łukasz Klimczak, fotograf: - To było niecodzienne, tym bardziej, że jesteśmy na stopie przyjacielskiej. Pamiętam grupę rowerzystów, którzy musieli regularnie mylić kierunki, bo mijali nas w czasie jednej z sesji kilkakrotnie i bacznie przyglądali się temu, co się dzieje w wodzie.

Magdalena Madej: - Biegałyśmy trochę porozbierane w zbożu na wsi, znalazłyśmy taki fajny zakamarek. Obok przechodził jeden pan, który na nasz widok się potknął. Długo wstawał, bardzo długo. Później trudno było mu odejść.

Łukasz Klimczak

6 z 21

Magdalena Madej: - Biegałyśmy trochę porozbierane w zbożu na wsi, znalazłyśmy taki fajny zakamarek. Obok przechodził jeden pan, który na nasz widok się potknął. Długo wstawał, bardzo długo. Później trudno było mu odejść.

- Na początku oczywiście były pewne opory, ale z czasem bariery pękały coraz szybciej. Atmosfera była świetna, wszyscy wyluzowani. Dla fotografa nie ma nic lepszego - podkreśla Łukasz.

Łukasz Klimczak

7 z 21

- Na początku oczywiście były pewne opory, ale z czasem bariery pękały coraz szybciej. Atmosfera była świetna, wszyscy wyluzowani. Dla fotografa nie ma nic lepszego - podkreśla Łukasz.

- Zdarzały się takie sytuacje, że jeden z fotografów krzyczał - dziewczyny, ja też mam swoją odporność na cycki! - żartuje Magdalena.

Łukasz Klimczak

8 z 21

- Zdarzały się takie sytuacje, że jeden z fotografów krzyczał - dziewczyny, ja też mam swoją odporność na cycki! - żartuje Magdalena.

Kalendarz ukazał się w dwóch wersjach - 'Słowianki 2016' i 'Słowianki 2016+'.

Łukasz Klimczak

9 z 21

Kalendarz ukazał się w dwóch wersjach - 'Słowianki 2016' i 'Słowianki 2016+'.

- Jeden miał być wersją odważniejszą, 'z cyckami', takie było pierwotne założenie. Uznaliśmy, że niekoniecznie o to chodzi. Nie każdy mógłby taki kalendarz powiesić w domu. Stąd decyzja o stworzeniu drugiej wersji, bardziej subtelnej, delikatnej - tłumaczy Magdalena.

Łukasz Klimczak

10 z 21

- Jeden miał być wersją odważniejszą, 'z cyckami', takie było pierwotne założenie. Uznaliśmy, że niekoniecznie o to chodzi. Nie każdy mógłby taki kalendarz powiesić w domu. Stąd decyzja o stworzeniu drugiej wersji, bardziej subtelnej, delikatnej - tłumaczy Magdalena.

Kalendarz jest wzbogacony grafikami, rysunkami i tekstami członków grupy rekonstrukcyjnej. Oprócz ważnych świąt obchodzonych współcześnie w naszym kraju, są w nim zaznaczone daty ważne dla Słowian. Mają one przypominać, skąd się wywodzimy.

Łukasz Klimczak

11 z 21

Kalendarz jest wzbogacony grafikami, rysunkami i tekstami członków grupy rekonstrukcyjnej. Oprócz ważnych świąt obchodzonych współcześnie w naszym kraju, są w nim zaznaczone daty ważne dla Słowian. Mają one przypominać, skąd się wywodzimy.

Martyna, Słowianka z kalendarza: - Zawsze chciałam, żeby moje cycki zawisły w warsztacie samochodowym. Nie miałam oporów, żeby wziąć udział w sesjach i zostać dziewczyną z kalendarza. Ta inicjatywa miała dodać swego rodzaju odwagi naszym kobietom, ukazać ich naturalne, słowiańskie piękno, zacieśnić więzy i pomóc udowodnić, że chcieć, to móc. Na początku dziewczyny były bardzo nieśmiałe, ale jak się rozkręciły, to trudno było je ubrać.

Łukasz Klimczak

12 z 21

Martyna, Słowianka z kalendarza: - Zawsze chciałam, żeby moje cycki zawisły w warsztacie samochodowym. Nie miałam oporów, żeby wziąć udział w sesjach i zostać dziewczyną z kalendarza. Ta inicjatywa miała dodać swego rodzaju odwagi naszym kobietom, ukazać ich naturalne, słowiańskie piękno, zacieśnić więzy i pomóc udowodnić, że chcieć, to móc. Na początku dziewczyny były bardzo nieśmiałe, ale jak się rozkręciły, to trudno było je ubrać.

Kalina, Słowianka z kalendarza: - Na początku to miały być zwykłe zdjęcia. Idea kalendarza pojawiła się później. Dziewczyny pomysłem były zachwycone, nie było problemów ze skompletowaniem modelek.

Łukasz Klimczak

13 z 21

Kalina, Słowianka z kalendarza: - Na początku to miały być zwykłe zdjęcia. Idea kalendarza pojawiła się później. Dziewczyny pomysłem były zachwycone, nie było problemów ze skompletowaniem modelek.

Ania, Słowianka z kalendarza: - Jak padło hasło, że nie powiemy nic chłopakom, to już nie było odwrotu. Każda intryga jest fascynująca. Niesamowicie się przez to zintegrowałyśmy. Na początku była to tylko grupa dziewczyn, teraz jest prawdziwa kobieca siła.

Łukasz Klimczak

14 z 21

Ania, Słowianka z kalendarza: - Jak padło hasło, że nie powiemy nic chłopakom, to już nie było odwrotu. Każda intryga jest fascynująca. Niesamowicie się przez to zintegrowałyśmy. Na początku była to tylko grupa dziewczyn, teraz jest prawdziwa kobieca siła.

Bohaterki kalendarza zgodnie przyznają, że najbardziej nie mogły doczekać się reakcji swoich mężczyzn. Zachowanie tajemnicy graniczyło czasami z cudem.

Łukasz Klimczak

15 z 21

Bohaterki kalendarza zgodnie przyznają, że najbardziej nie mogły doczekać się reakcji swoich mężczyzn. Zachowanie tajemnicy graniczyło czasami z cudem.

Magdalena Madej: - Bałyśmy się, że będzie tak: Jak to? Wy głupie, gdzie, jakie z was modelki? Okazało się, że jest dokładnie odwrotnie. Nie usłyszałyśmy żadnego negatywnego komentarza. Żadna z dziewczyn nie została wyszydzona. Są szczupłe, są grube, wyższe, niższe. Fotografowie potrafili pokazać to, co w dziewczynach piękne. To prawdziwe zdjęcia, prawdziwych kobiet, w prawdziwych przestrzeniach. To bardzo nas zjednoczyło - ta intymność, przebieranie się, chodzenie przy sobie nago, odkrywanie swoich defektów. Przecież żadna z nas nie jest doskonała.

Łukasz Klimczak

16 z 21

Magdalena Madej: - Bałyśmy się, że będzie tak: Jak to? Wy głupie, gdzie, jakie z was modelki? Okazało się, że jest dokładnie odwrotnie. Nie usłyszałyśmy żadnego negatywnego komentarza. Żadna z dziewczyn nie została wyszydzona. Są szczupłe, są grube, wyższe, niższe. Fotografowie potrafili pokazać to, co w dziewczynach piękne. To prawdziwe zdjęcia, prawdziwych kobiet, w prawdziwych przestrzeniach. To bardzo nas zjednoczyło - ta intymność, przebieranie się, chodzenie przy sobie nago, odkrywanie swoich defektów. Przecież żadna z nas nie jest doskonała.

- Kopary nam opadły - przyznaje Wilkun, chłopak Ani. - To był szok, nie mogliśmy uwierzyć. Robiły to w tajemnicy przed nami, wiedzieliśmy, że gdzieś tam jeżdżą, ale nikt nie wiedział po co.

Łukasz Klimczak

17 z 21

- Kopary nam opadły - przyznaje Wilkun, chłopak Ani. - To był szok, nie mogliśmy uwierzyć. Robiły to w tajemnicy przed nami, wiedzieliśmy, że gdzieś tam jeżdżą, ale nikt nie wiedział po co.

Kalendarz można kupić m.in. w Centrum Informacji Turystycznej w Manufakturze. Zamówienia na kalendarz można składać wysyłając maila na adres: kalendarz@slowianki2016.pl. Wszystkie szczegóły są dostępne na stronie http://slowianki2016.pl

Łukasz Klimczak

18 z 21

Kalendarz można kupić m.in. w Centrum Informacji Turystycznej w Manufakturze. Zamówienia na kalendarz można składać wysyłając maila na adres: kalendarz@slowianki2016.pl. Wszystkie szczegóły są dostępne na stronie http://slowianki2016.pl