Premiery filmowe w Łodzi [ZWIASTUNY]

Wielka Brytania, USA 2013 Reż. Steve Knight. Aktorzy: Tom Hardy

Facet jedzie samochodem i rozmawia przez tzw. zestaw głośnomówiący z różnymi osobami. Czyżby słuchowisko radiowe przeniesione na ekran? Nie, jeden z najoryginalniejszych, najciekawszych i najbardziej emocjonujących filmów ostatnich miesięcy.

Facetem jest Ivan Locke (Hardy), inżynier budowlaniec, który tego wieczoru miał doglądać przygotowań do wylewania fundamentów pod ogromny wieżowiec - operacji skomplikowanej logistycznie i wymagającej starannego nadzoru. Zamiast jednak siedzieć na miejscu Locke wyrusza swoim BMW do Londynu, gdzie 43-letnia kobieta imieniem Betham (współpracownica przy innej, wcześniejszej budowie), rodzi właśnie jego dziecko - owoc jednej, wspólnie spędzonej, niezbyt trzeźwej nocy. Po drodze, tłumacząc się żonie Christine ze swojego niespodziewanego wyjazdu przyznaje się do zdrady?

Są takie momenty w życiu, kiedy - w krótkim odcinku czasu - zbiegają się naraz wszystkie jego linie i zwalają na głowę wszystkie sprawy, które trzeba szybko rozstrzygnąć. Locke znajduje się właśnie w takim momencie. Jego decyzja, aby zamiast osobiście pilnować budowy, towarzyszyć przy porodzie Betham, nie oznacza jednak, że sprawę wylewania betonu zaniedbuje, ?olewa?. Nie, Locke to człowiek o wysokim morale zarówno w sferze prywatnej, jak i zawodowej. Ta równoczesna chęć b y c i a w p o r z ą d k u na wszystkich życiowych frontach nadaje filmowi napięcie, gorącą temperaturę, naglącą pośpieszność.

Wielkim atutem jest nie schodzący praktycznie z ekranu Hardy: gra niehisterycznie, powściągliwie, jest opanowany jak typowy "zadaniowiec", ale doskonale wiemy, ile go ten spokój kosztuje i jakie w nim w środku kipią emocje.

Charlie, Cinema City

Korea Południowa, USA, Czechy, Francja (Snowpiercer). Reż. Bong Joon-ho. Aktorzy: Jamie Bell, Kang-ho Song, John Hurt, Chris Evans, Tilda Swinton, Ed Harris

Zaczyna się w dziwnym wagonie, który przypomina stalinowski obóz pracy: ludzie zmuszani są do katorżniczego wysiłku, fizycznie katowani i głodzeni, a porwane od rodziców dzieci przepadają bez śladu. Po jakimś czasie okaże się, że tak wygląda jedynie tył pociągu, swoistej arki Noego, w której ostatni ludzie schronili się przed permanentną zimą (walka z globalnym ociepleniem skończyła się zupełnie odwrotnie, niż przewidywano). Zimą nie do wytrzymania dla żadnych żywych organizmów.

Pociąg - niewiarygodnie długi, nowocześnie skonstruowany przez tajemniczego Wilforda, który przedstawiany jest plebsowi niczym genialny Zbawiciel - okazuje się miniaturą hierarchicznie podzielonego na ?lepszych? i ?gorszych? społeczeństwa. Najgorzej mają ci z końca (są wśród nich Jamie Bell, John Hurt i Chris Evans), potem bywa już lepiej - jest woda, ideologicznie odmóżdżająca młode umysły szkoła, są rośliny, sauny, a nawet kluby do tańczenia i picia kolorowych trunków. Ale żeby tam dotrzeć (i przejąć władzę nad pociągiem), ci z końca muszą rozpocząć rewolucję.

O ile pierwsza część rozwija się brawurowo, o ile w kolejnych wprowadzanych wątkach akcję równoważy świadome jej zatrzymanie, o tyle część ostatnia jest już ponad miarę rozwleczona, sentymentalna, jakby reżyser budował napięcie tylko po to, żeby nagle wyhamować, dreptać w miejscu i moralizować bez umiaru. Wolę, gdy Bong Joon-ho robi to subtelniej.

Cinema City, Silver Screen

USA 2013 (As I Lay Dying). Reż. James Franco. Aktorzy: James Franco, Tim Blake Nelson, Jim Parrack, Logan Marshall-Green

Wielbiciele klarownych fabuł mogą łapać za głowę: filmowe "Kiedy umieram" to film rozedrgany i niejasny, uderzający widza natłokiem słów i obrazów, ale pozbawiony klarownej, pozwalającej poruszać się w tym chaosie kotwicy. Zasadniczym wątkiem jest choroba matki pięciorga dzieci (w tym czterech synów) Addie Bundren, oczekiwanie na śmierć i pogrzeb. Pogrzeb nietypowy, bo zgodnie z wolą zmarłej rodzina pochować chce ją w jej oddalonej, rodzinnej miejscowości - rusza więc żałobny kondukt, a wraz z nim objawiają się rodzinne fasady i tajemnice, traumy i żale, zaściankowe poglądy i lęki przed zmianą. Bundrenowie idą (mamy lata 30., taka pielgrzymka musi potrwać), ale tak naprawdę stoją w miejscu: ten chocholi taniec nikogo nie przemieni, nie zbawi, nie uleczy. Może co najwyżej pozwoli zdać sobie sprawę z marazmu, z zakleszczenia w rytualnym, rodzinnym układzie spojonym fałszem.

"Kiedy umieram" docenić warto za nonszalancję, próbę znalezienia własnego języka i odbicia się od standardowych, umoralniających obrazków amerykańskiej prowincji.

Charlie

USA 2014 (Passion) Reż. Brian de Palma. Aktorzy: Noomi Rapace, Rachel McAdams, Paul Anderson, Karoline Herfurth

Akcja rozgrywa się w Berlinie (choć aktorzy mówią po angielsku), w środowisku ludzi reklamy. Szefowa miejscowego oddziału międzynarodowej agencji, Christine (McAdams) bezczelnie kradnie pomysł swojej podwładnej, kreatywnej art directorki, Isabelle (Rapace). Ta też nie jest bez grzechu ? sypia z facetem szefowej, nieuczciwym księgowym Dirkiem (Anderson).

Są dalsze komplikacje: biseksualna Christine (domyślająca się zresztą ich romansu) ma ochotę przespać się z Isabelle, ale jest to też marzeniem podkochującej się w niej asystentki, Dani (Herfurth), już jednoznacznej lesbijki? Potem oglądamy perfidne rozgrywki między paniami, manipulacje i upokorzenia ? oraz wieńczącą tę walkę zbrodnię. Mamy też liczne aluzje do Hitchcocka i pompatyczną muzykę.

Charlie

Polska 2013. Reż. Mikołaj Haremski. Aktorzy: Jan Rotowski, Natan Czyżewski, Jowita Chwałek, Tomasz Sapryk, Sławomir Orzechowski, Paweł Królikowski

Jak już kręcić familijny film o wychowywanym przez dziadków chłopcu, który próbuje odnaleźć swojego ojca i spotyka na drodze wyjątkowego ?kolegę? Gabriela (Czyżewski), to z odrobiną choćby polotu, z poważnym traktowaniem młodego widza, który w taką podróbkę kina nie uwierzy (choćby dlatego, że widział wcześniej "Harrych Potterów", "Władców pierścieni" itp.), ze śladową przynajmniej oryginalnością, jakiej u Haremskiego, niestety, nie uświadczysz.

Dramat: niewiarygodny jak sto diabłów (jeśli odnalezienie śladów po ojcu jest takie łatwe, czemu Tomek robi to dopiero teraz?), relacja bohatera z dziadkiem (Globisz) banalnie stereotypowa, dialogi jakby wyjęte z telewizyjnych produkcji dla nastolatków sprzed trzydziestu lat, a "magia" Gabriela niczym z prowincjonalnego teatrzyku dla ubogich (nie chodzi o brak czarów, ale o brak jakiejkolwiek fabularnej finezji). W tym wszystkim jeszcze pożal się boże wątek "kryminalny" z dwójką oprychów-nieudaczników i żenujący humor: ratunku!

Kilka lat temu Andrzej Jakimowski zrealizował ?Sztuczki": znakomity film o poszukiwaniu ojca, film rzekomo dla dorosłych, który jednak fantastycznie działał również - sprawdziłem - na widzów sporo młodszych. "Gabriel" tymczasem to nie tylko słabiutkie, zrobione za grosze pseudokino, ale też dowód protekcjonalnego traktowania młodej publiczności, której wcisnąć można wszystko.

Charlie, Cinema City

USA 2014 (Heaven is for Real) Reż. Randall Wallace. Aktorzy: Greg Kinnear, Connor Corum, Kelly Reilly

Coś na święta Wielkanocne. Film oparty na bestsellerowej książce małomiasteczkowego pastora Todda Burpo, który spisał relacje swojego trzyletniego syna Coltona z krótkiego pobytu w Niebie. Colton (Corum) znalazł się tam podczas pobytu w szpitalu, leżąc na stole operacyjnym. Miał opuścić swoje ciało, odbyć krótką wędrówkę, a na miejscu spotkać m.in. swoją zmarłą w wyniku poronienia siostrzyczkę i samego Jezusa Chrystusa - tak przynajmniej twierdził po wybudzeniu z narkozy. Zarówno Todd (Kinnear), jak i jego żona Sonja (Reilly) nie ukrywali początkowo sceptycyzmu wobec tych rewelacji, ale opowieści chłopca brzmiały przekonująco i zbyt wiele szczegółów (o których nie mógł wcześniej wiedzieć) się zgadzało...

Bałtyk, Cinema City, Silver Screen

USA 2014 (13 Sins) Reż. Daniel Stamm. Aktorzy: Mark Webber, Rutina Wesley, Devon Grey, Tom Bower, Ron Perlman

Thriller o tym, jak spokojny obywatel - przyciśnięty finansowymi koniecznościami - może zamienić się w bestię. Remake tajlandzkiego filmu "13 Game Sayawng". Elliot (Webber), człowiek miły i łagodny, z zawodu agent ubezpieczeniowy, traci pracę, i to w momencie jak najgorszym: ma właśnie się żenić ze swoją - spodziewająca się dziecka - narzeczoną (Wesley). Oprócz tego ma pokaźne długi, zbiera pieniądze dla upośledzonego młodszego brata (Grey), pomaga ojcu (Bower) itd. - słowem, zwolnienie to dla niego finansowa tragedia. I oto pewnej nocy otrzymuje tajemniczy telefon od najwyraźniej śledzącego go mężczyzny, który proponuje mu prawdziwą fortunę w zamian za wykonanie trzynastu zadań. Pierwsze wydają się łatwe i sprawiają wrażenie wygłupów (choć czasem dość okrutnych jak np. zmuszanie dziecka do płaczu), ale następne są już coraz trudniejsze, bardziej niebezpieczne i krwawe?

Bałtyk, Tomi