Iran 2013 (Dast-Neveshtehaa Nemisoosand) Reż. Mohammad Rasoulof. Aktorzy: grają anonimowo w obawie przed represjami
Thriller polityczny - niezwykle ciekawy, nie tylko ze względu na treść, lecz także okoliczności jego powstania. Nakręcony w Iranie przez reżysera czekającego na wykonanie wyroku za wcześniejsze "nielegalne kręcenie filmów" a opowiadający o dwóch rządowych egzekutorach mordujących niepokornych pisarzy i konfiskujących napisane przez nich książki.
A więc kino, w najlepszym tego słowa niezależne, bardzo odważne, świadczące o - proszę wybaczyć patos - niezłomności jego twórcy. Wisi nad nim rok więzienia (z pierwotnie zasądzonych sześciu), a on wciąż robi swoje. A trzeba dodać, że film, za który dostał wyrok, to był mały pikuś w porównaniu z ładunkiem oskarżycielskim zawartym w "Rękopisach...". Rasoulof ma wprawdzie dorobek i pozycję, która chroni go przed natychmiastowymi i otwartymi represjami, ale nietykalności mu bynajmniej nie zapewnia. Pełen szacunek - człowiek się nie poddaje i dalej wali w reżim, narażając się na diabli wiedzą co.
Swoim tytułem "Rękopisy..." nawiązują, nieprzypadkowo oczywiście, do znanego zdania z "Mistrza i Małgorzaty", zaś fabuła - do wydarzeń, które miały miejsce w Iranie w latach 1988-1998, gdy około 80. intelektualistów, poetów, aktywistów społecznych i in. zginęło w bardzo tajemniczych okolicznościach. Tu została ona (fabuła) przesunięta w czasy współczesne. Dwaj pracujący dla rządu (w osobie byłego opozycjonisty, a obecnie gorliwego cenzora i policjanta) "kilerzy" mają za zadanie uciszyć niepokornego pisarza, który napisał książkę zawierającą opis wydarzenia sprzed lat, kompromitującego dla ich mocodawcy. Pisarz jednak "ubezpieczył się" przekazując kopie tekstu swoim dwóm przyjaciołom...
Charlie
Szwecja 2013 (Hundraaringen som klev ut genom fonstret och forsvann). Reż. Felix Herngren. Aktorzy: Robert Gustafsson, Iwar Wiklander, David Wiberg, Mia Skaringer
Świetna, pełna gagów, czarna komedia o miłośniku bomb, który niczego w życiu nie chce i dostaje za to nagrodę: nawet jako stulatek może tym życiem sympatycznie się bawić.
Ma sto lat, ale nie świeczki na urodzinowym torcie w domu starców mu w głowie, tylko wybuchy. Nie potrzebował szkoły (rzucił ją jako 9-latek), by dorobić się nietuzinkowej specjalizacji pirotechnika-amatora, nie musiał szukać przygód, by biec przez życie od jednej brawurowej rewolucji do drugiej. Właśnie zaczyna zresztą kolejną, tradycyjnie bez planu.
Wystarczy, że - zgodnie z tytułem - wyskoczy (względnie wyjdzie) przez okno i ruszy przed siebie. Los nie pozwala mu na nudę: staruszek Allan Karlsson (Gustafsson) przejmuje walizkę wypchaną po brzegi pieniędzmi, na zapuszczonej stacji kolejowej poznaje niejakiego Juliusa (Wiklander), staje się celem bezpardonowego, gangsterskiego pościgu, policyjnej akcji poszukiwawczej, a zarazem nieświadomym współmordercą. A przecież to dopiero początek - kiedy wydaje się, że już nic dziwniejszego nie może się bohaterowi przytrafić, znajduje na przykład w stodole... słonia. Który w komediowo-sensacyjnej intrydze będzie kimś więcej niż tylko efektownym, fabularnym ornamentem.
Podobnie jak w bestsellerowej powieści Jonasa Jonassona, która stała się podstawą scenariusza, współczesne perypetie Allana przeplatane są wspomnieniami z jego wielce nietuzinkowego życia. Można odnieść wrażenie, że nic nie robi na nim wrażenia - ani śmierć (już jako dziecko umieszczony został w szpitalu dla obłąkanych, gdy przypadkiem - testując własną bombę - zabił przypadkowego mężczyznę), ani pieniądze, ani wielka polityka. Z Harrym Trumanem - za czasów jego wiceprezydentury - był zresztą na "ty", spędził trochę czasu z generałem Franco, którego omal nie wysadził w powietrze, tańczył razem ze Stalinem, a Robbert Oppenheimer zawdzięczał mu znaczącą pomoc w konstruowaniu bomby atomowej.
Charlie, Cinema City, Kinematograf, Silver Screen, Tomi
Wielka Brytania, Francja 2013 (Love Punch) Reż. Joel Hopkins. Aktorzy: Emma Thompson, Pierce Brosnan, Timothy Spall, Celia Imrie
Typowo wakacyjna, lekka i głupiutka komedia o rozwiedzionej parze 50-latków, którzy wobec utraty emerytur postanawiają skraść bezcenny brylant. Kate (Thompson) i Richard (Brosnan) są rozwiedzeni, ale ich uczucia, zdaje się, nie całkiem ostygły.
Pewnego dnia Richard dowiaduje się, że firma, którą kierował, została wykupiona przez francuskiego finansistę-hochsztaplera, w związku z czym przepadł jego - oraz eks-żony - fundusz emerytalny. Aby więc zabezpieczyć sobie starość, a przy okazji się zemścić, postanawiają wspólnie ukraść wart 10 mln dolarów naszyjnik z brylantem, który bezecny kapitalista podarował w prezencie ślubnym swojej narzeczonej...
Humor jest drugiej świeżości i często sit-komowy, a cała zabawa raczej średnia - ot, taka sobie nieszkodliwa i z lekka absurdalna fantazja dla starszych państwa. Tyle, że kulturalne kino: nikt tu nikomu nie robi kupy na talerz. Jak na współczesną komedię to już jest coś.
Charlie, Cinema City, Silver Screen
USA, Chiny 2014 (Transformers: Age of Extinction). Reż. Michael Bay. Aktorzy: Mark Wahlberg, Nicola Peltz, Jack Reynor, Stanley Tucci
Nawet jeśli Autoboty i Decepticony rzekomo zniknęły na zawsze, ich mitologia wciąż żyje. Mitologia, za którą idzie technika - grupa naukowców i biznesmenów próbuje dociec, na czym tak naprawdę polegały genialne wynalazki Transformersów. Za wszelką - co dla ludzkości nie oznacza nic dobrego - cenę. Ale to, co mityczne, wraca do życia - na świecie znów pojawiają się Decepticony, co musi prowadzić do kolejnego starcia sił dobra i sił zła.
Dla fanów serii oczywista gratka, zwłaszcza że za kamerą po raz kolejny Michael Bay, a w roli głównej - Mark Wahlberg. Dobrze znana marka i gigantyczna kampania promocyjna sugerują kolejny, komercyjny sukces. Czy sam film rzeczywiście warto obejrzeć, nie wiadomo - w polskich kinach pojawia się bez pokazu prasowego.
Bałtyk, Cinema City, IMAX, Silver Screen, Tomi
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze