7 powodów, dla których wybieram Łódź - studenci opowiadają

Sylwia Zybura, 22 lata, inżynieria środowiska, Politechnika Łódzka

Jestem z Kutna. Kiedy wybierałam miasto na studia, powtarzałam znajomym, że na pewno nie będzie to Łódź. Oni mówili podobnie. I wszyscy tu trafiliśmy!

Łódź kojarzyła się nam ze smutnym, zniszczonym miastem, w którym nic się nie dzieje i z którego wszyscy uciekają. Teraz jesteśmy innego zdania.

Wybrałam inżynierię środowiska. Pracy dla mnie nie powinno zabraknąć, bo o środowisko zawsze trzeba będzie dbać.

Jestem zadowolona z programu studiów. Mamy sporo zajęć praktycznych i możliwość rozwoju w kołach naukowych. Należę do jednego - zajmujemy się badaniem ścieków. Później można wpisać te zajęcia do CV. Pracodawcy na pewno wezmą to pod uwagę w procesie rekrutacji.

Wielu moich znajomych - mimo że wciąż studiują - znalazło już pracę w zawodzie.

Tomasz Pelc, 28 lat, dziennikarstwo i komunikacja społeczna, Uniwersytet Łódzki

Pod uwagę brałem studia w Lublinie na KUL lub UMSC, albo na UJ w Krakowie. Pochodzę z Uherców Mineralnych w Bieszczadach, do Łodzi mam ponad 400 km. Znajomi dziwili się, dlaczego wybrałem tak odległe miasto, skoro wszędzie się dostałem.

Na Łódź zdecydowałem się, bo poznałem redaktora, który gościł na mojej poprzedniej uczelni w Sanoku, gdzie studiowałem komunikację medialną. Powiedział mi, że ze studentami Uniwersytetu Łódzkiego planują w Sanoku obóz dziennikarski. Próbowałem się na niego wkręcić. Udało się! Po dwóch takich wyjazdach stwierdziłem, że na magisterkę idę na pewno do Łodzi.

Zżerała mnie ciekawość, jakie to miasto, jak się w nim mieszka, jak się studiuje. Jestem w Łodzi już rok i wiem, że to moje miasto. Liczę na to, że dzięki zdobytym już znajomościom znajdę tu pracę, choć wiem, że w zawodzie dziennikarza jest szczególnie ciężko, bo teraz każdy może nim być, a raczej się za niego uważać.

Bywam w Manufakturze i na Piotrkowskiej. Widzę jak nasza słynna ulica, podobnie jak całe miasto, nabiera kolorów. Muszę sprawdzić, co zmieniło się przez wakacje.

Wyrwałem się z cichych Uherców, więc życie w Łodzi bardzo mi się podoba. To miasto, szum... Ja to kocham! Chciałbym tutaj pozostać.

Kuba Gawroński, 22 lata, mechatronika, Politechnika Łódzka

Wybierałem między Łodzią a Poznaniem. Zaważyła bliskość domu rodzinnego i wysoka lokata Politechniki Łódzkiej w rankingach uczelni.

Mechatronika w Łodzi jest na wysokim poziomie. To połączenie mechaniki, informatyki i elektroniki. Wiele firm poszukuje inżynierów ds. utrzymania ruchu, inżynierów produkcji, inżynierów jakości i inżynierów automatyków. Ukończenie mechatroniki umożliwi mi pracę na tych stanowiskach.

Mieszkam w centrum, więc mam wszędzie blisko. Chodzę na siłownię, biegam w parkach - tych jest w Łodzi pod dostatkiem. Bywam w teatrze Jaracza, Teatrze Muzycznym, klubach.

Z Łodzią kojarzą mi się murale, w Kutnie ich nie ma. Mój ulubiony? Ten przy straży pożarnej na Wólczańskiej.

Miasto dba o studentów. Przygotowało dla nas ciekawe programy, np. Młodzi w Łodzi - Praktykuj w Łodzi. Wziąłem udział i dostałem staż w swoim zawodzie.

Gabriela Krystecka, 22 lata, fizjoterpia, Uniwersytet Medyczny

Ceny w Łodzi są zdecydowanie niższe niż gdziekolwiek indziej. A do tego są fantastyczne zniżki dla studentów - czwartki za darmo w klubach, ladies night czy ''przyprowadź przyjaciela, a dostaniesz 50 proc zniżki''.

Pochodzę spod Łowicza, więc Łódź jest najbliżej miejsca, w którym mieszka moja rodzina i przyjaciele. Myślałam o Warszawie, ale zabrakło mi kilku punktów, żeby się tam dostać.

Niestety, Łódź wypada gorzej od Warszawy czy Krakowa pod względem zatrudnienia i zarobków w obszarze nauk medycznych. Mimo wszystko istnieją tu możliwości otrzymania ciekawej i dobrze płatnej pracy. Najważniejsze to być dobrym w swoim fachu.

Łódź od zawsze jest dla mnie jak... doświadczona życiem prababcia. Na każdym kroku widać zderzenie historii z nowoczesnością.

Marta Grzelak, 23 lata, informatyka, Uniwersytet Łódzki

O studiowaniu w Łodzi zdecydował mój narzeczony. Jest rok starszy, więc wcześniej wybierał swoje miasto akademickie. Padło na Łódź. Kiedy przyszedł czas na moją decyzję, nie wahałam się.

Po trzech latach spędzonych w Łodzi uważam, że to dobry wybór. Tutaj nie można się nudzić. Łódź ma bardzo bogatą ofertę kulturalną, zawsze, kiedy chcemy wyjść gdzieś ze znajomymi, mamy kilka miejsc do wyboru.

Im jestem starsza, tym bardziej doceniam to, że Łódź i Sochaczew nie są od siebie tak bardzo oddalone. Mogę odwiedzać rodziców co tydzień bez żadnych problemów.

Łukasz ma w Łodzi pracę, ja będę jej szukać.

Rodzice zdecydowali, że kupią nam mieszkanie, bo wynajmowanie na dłuższy czas to kosztowna sprawa. Mogę więc śmiało powiedzieć, że pewnie już tu pozostaniemy.

Kasia Kowalska, 24 lata, farmacja, Uniwersytet Medyczny

Jestem z Warszawy. Znajomi łodzianie dziwią się, że nie zostałam w stolicy. Przecież mieszkanie tam to marzenie wielu studentów.

Chciałam się wyrwać od rodziców. To fakt, że w domu wszystko miałam podane jak na tacy, ale chyba nie o to chodzi w dorosłym życiu? Dopiero w Łodzi czuję, że żyję. Sama muszę zrobić zakupy, posprzątać, wyprać... W weekendy czasami pracuję jako kelnerka w jednym z klubów. Rodzice opłacają mi mieszkanie, ale czemu mam sama nie zarobić na swoje zachcianki?

W Warszawie życie jest męczące, wszyscy żyją w biegu. W Łodzi nie brakuje w niej rozrywek, ale żyje się wolniej. Można się zatrzymać i odetchnąć. I do tego Łódź ma niepowtarzalny klimat. Kocham chodzić na spacery i oglądać stare budynki. Mam wrażenie, że kryją w sobie jakieś tajemnice.

Od małego kocham chemię i biologię, dlatego wybór był prosty. O medycynie nie myślałam. Chyba jestem za słaba psychicznie i nie dałabym rady patrzeć na ludzkie cierpienie. Na farmację dostałam się bez problemu. Ludzie zawsze będą potrzebować leków, bo niestety nie przestaną chorować.

Mam nadzieję, że dostanę pracę w Łodzi w zawodzie. Nie planuję powrotu do Warszawy. Stolica nie jest dla mnie.

Paweł Mokrzycki, 24 lata, prawo, Uniwersytet Łódzki

Urodziłem się w Łodzi i mieszkam tu całe życie. Myślałem o studiach Warszawie i Krakowie. O pozostaniu tutaj zdecydował fakt, że po Uniwersytecie Łódzkim jest wysoka zdawalność na aplikację. Poza tym myślę ekonomicznie. Nie muszę martwić się o zapłacenie rachunków czy uzupełnienie zapasów w lodówce. Dalej mieszkam w rodzinnym domu i mam wszystko, czego potrzebuję.

Mówi się, że rynek prawniczy w naszym mieście jest nasycony, a bliskość Warszawy, oferującej zdecydowanie wyższe zarobki, skłania do przeprowadzki. Ja jestem zdania, że zdolny student sobie poradzi.

Łódź jest piękna. Często chodzę na spacery i podziwiam nasze kamienice. Te wyremontowane i te, które wyglądają jakby miały zaraz runąć. Powalają mnie swoją ornamentyką i detalem. Nie da się też nie zauważyć pozytywnych zmian jeżeli chodzi o rewitalizację Łodzi w ostatnich latach. Byłoby super, gdyby jeszcze przyspieszyła.

W Łodzi poznałem moją dziewczynę, która przyjechała tutaj studiować. Jej kamienice nie fascynują tak jak mnie, ale przecież nie można mieć wszystkiego.