Start miał doskonały. Na pierwszym posiedzeniu Sejmu został wicemarszałkiem. To jedna z ważniejszych funkcji w państwie. Był sprawny, kompetentny, nawet opozycja dobrze oceniała jego fachowość. To nic dziwnego, bo Grabarczyk od lat trzyma równy wysoki poziom, dostawał kilka razy w rankingu Polityki tytuły najlepszego posła. Szczęście go nie opuszczało. Po odejściu Donalda Tuska do Brukseli premier Ewa Kopacz powołał go na fotel ministra sprawiedliwości, o którym Grabarczyk marzył od dawna. Kolejny sukces. Ale szczęście się od niego odwróciło. Prokuratura zaczęła mieć wątpliwości czy minister zgodnie z prawem uzyskał pozwolenie na broń. W mediach o tym huczało. Grabarczyk zachował się honorowo i zrezygnował ze stanowiska. To była jego największa polityczna porażka. W końcu sprawę umorzono, a Grabarczyk staruje z drugiego miejsca listy PO z Łodzi do Sejmu. W końcu łodzianie doceniają jego wkład w budowę autostrad i dróg ekspresowych wokół miasta. Kiedyś krytykowany jako minister infrastruktury, teraz może się chwalić, że Łódź jest najlepiej skomunikowanym miastem w Polsce. I robi to skutecznie i na konferencjach prasowych i w czasie wywiadów. Zorganizował nawet wystawę na Piotrkowskiej "Łódź dużej prędkości". Nadal jest najważniejszym i najbardziej wpływowym politykiem partii w regionie.
W Sejmie zasiada od 1991 roku. To była już jej siódma kadencja. Jako przewodniczącą komisji kultury i środków przekazu dużą część kadencji zajmowała się zamieszaniem wokół nie umieszczenia TV Trwam na multipleksie. Emocje w niektórych środowiskach były tak silne, że posłance grożono śmiercią. - Nie dam się tak łatwo zastraszyć. Na wszelki wypadek nie będę wchodziła do ciemnych bram - powiedziała. Bardzo aktywna w ogólnopolskich mediach, nawet w prawicowej TV Republika. W Łodzi od czasu do czasu organizowała konferencje prasowe, na których mówiła jednak głównie o sprawach ogólnopolskich. Cały czas w konflikcie z Cezarym Grabarczykiem i z tego powodu prawie wyleciała z tegorocznej listy PO, bo nie chciała startować dopiero w z czwartego miejsca. W końcu startuje z ... czwartego miejsca.
Jest posłanką od dwóch lat. Ale wie o tym niewielu łodzian. Nieobecna w mediach, stara się niezbyt skutecznie zaistnieć na Facebooku. Widać jednak, że dopiero uczy się wielkiej polityki. Startuje z 5 miejsca.
Kibice sportu pamiętają ją jako mistrzynię Europy w siatkówce. Ale większość wyborców może mieć już problem z rozpoznaniem jej nazwiska. Niemczyk zajmuje się w parlamencie sportem dzieci i młodzieży. Jej sukces to akcja "Stop zwolnieniom z WF". Zaangażowała się też w zmianę zasad żywienia w stołówkach i sklepikach szkolnych. Tylko, że mało osób o tym wie, bo autopromocja nie jest jej mocną stroną. Podobnie jak publiczne wystąpienia. W czasie kadencji urodziła córkę, ale nie miało to wpływu na jej aktywność podczas głosowań - przyjeżdżała do Sejmu z dzieckiem. Staruje z trzeciego miejsca.
Odejście z Platformy Obywatelskiej dla Johna Godsona było politycznym samobójstwem. Zanim zdecydował się na ten krok był najbardziej medialnym posłem z Łodzi. Kiedy przed Euro 2012 telewizja BBC przedstawiła polskich kibiców jako rasistów, premier Donald Tusk przyjechał do Łodzi do Godsona na obiad. Przed blokiem na Olechowie stało kilkudziesięciu dziennikarzy i wozy transmisyjne największych telewizji.
Jego kontrowersyjne poglądy, bardzo odległe od wizerunku liberalnej Platformy, ciekawiły ogólnopolskich dziennikarzy. Szokował skrajnym konserwatyzmem. Zagłosował przeciwko skierowaniu do komisji projektów ustawy o związkach partnerskich. Było ciągle o nim głośno. Godson zdobył nagrodę Srebrne Usta za cytat "Apeluję do Polaków, abyśmy się nie bali mieć więcej dzieci. Mam czwórkę wspaniałych dzieci. Jeżeli możesz mieć jeden dziecko, też możesz mieć dwójkę. A jeżeli możesz mieć dwójkę, też możesz mieć trójkę. Ja zrobiłem swoje!".
Ale po odejściu z Platformy zniknął. W wyborach do Parlamentu Europejskiego jako lider listy Polska Razem Jarosława Gowina zdobył zaledwie 4139 głosów. Jesienią ubiegał się o fotel prezydenta Łodzi jako kandydat niezależny. Bez powodzenia. Wynik też słabiutki. Teraz Godson ma startować do Sejmu z PSL z drugiego miejsca. Znalazł już wyjaśnienie, dlaczego przylgnął akurat do ludowców: jego ojciec jest rolnikiem, a on ma prawie hektarowy sad.
Jako poseł PiS nie należał też do najbardziej pracowitych parlamentarzystów. Przez ponad trzy lata złożył cztery interpelacje, dwa razy wystąpił na posiedzeniach Sejmu. Dziennikarze sejmowi przyznali mu żółtą kartkę za przenoszenie "kibolstwa stadionowego" do Sejmu. W Łodzi swoją uwagę koncentrował na początku na prezydent Hannie Zdanowskiej. Apelował do premiera Donalda Tuska, by ją odwołał i wprowadził i zarząd komisaryczny. - Rozmawiałem z sympatykami PO, którzy głosowali na Hannę Zdanowską, i nie mogą patrzeć na nią. Wyrażają się, że to największy szkodnik w historii magistratu - mówił jeszcze jako poseł PiS. Za co Tomaszewski tak nie lubi prezydent Łodzi? Bo straż miejska założyły blokadę na koło w samochodzie posła, gdy parkował bezprawnie na Piotrkowskiej.
W zeszłym roku po jego słowach krytyki pod adresem Joanny Kopcińskiej, kandydatki PiS na prezydenta Łodzi, został wykluczony z klubu. O Tomaszewskim, człowieku, który w 1973 roku zatrzymał na Wembley reprezentację Anglii, teraz mówi się, że jest "człowiekiem, który zatrzyma mandat". Na początku tego roku niespodziewanie przeszedł do PO, którą wcześniej ciągle krytykował.
Teraz przekonuje "Chciałem wyrazić ogromne poparcie dla rządów pani premier Ewy Kopacz. Udowodniła, że dobro Polski leży jej na sercu". Łódzka PO, którą rządzi Zdanowska nie wpuściła Tomaszewskiego na swoją listę. Były piłkarz startuje z okręgu piotrkowskiego z ostatniego miejsca.
To warszawianin, któremu prezes Jarosław Kaczyński kazał kandydować z Łodzi. Najpierw w 2010 roku na urząd prezydenta miasta. Wtedy poniósł sromotną klęskę, w pierwszej turze zajął dopiero czwarte miejsce. Ale już rok później to, że był spadochroniarzem wyborcom nie przeszkadzało. Waszczykowski zdobył prawie 37 tysięcy głosów. I został posłem. Przez ostatnie cztery lata mówił w Sejmie o Łodzi - średnio raz na rok w interpelacjach i zapytaniach. Mocnym zaakcentowaniem jego "związków" z miastem było wystąpienie w TVN 24 gdy sprzeciwił się montowaniu helikopterów dla polskiej armii w Wojskowych Zakładach Lotniczych w Łodzi. Poseł wolał, żeby intratny kontrakt i miejsca pracy poszły do Świdnika albo Mielca. Teraz prezes Kaczyński zesłał Waszczykowskiego na listę w okręgu sieradzkim. Jest na pierwszym miejscu. Znają go tam zapewne z ogólnopolskich programów telewizyjnych, gdzie często występuje jako ekspert od spraw zagranicznych.
Wszedł kuchennymi drzwiami do Sejmu z listy PiS, ale do klubu poselskiego partii Jarosława Kaczyńskiego już się nie zapisał. W mediach praktycznie nieobecny, bo posłowi nie zrzeszonemu trudno się do nich przebić. Jagiełło przez cztery lata szukał dla siebie bezskutecznie miejsca w polityce. Na chwilę przeszedł do Kongresu Nowej Prawicy Janusza Korwin-Mikke. Po paru dniach jednak z niej odszedł, co tłumaczył brakiem zaufania do niego Janusza Korwin-Mikkego.
Kilka miesięcy temu Jagiełło mówił: - Chcę zostać członkiem PO. Czekam na decyzję władz krajowych PO.
Ale się nie doczekał i wyborach parlamentarnych nie wystartuje.
Potęga lewicy w ostatnich wyborach parlamentarnych skurczyła się w Łodzi do jednego mandatu poselskiego. Zdobył go Dariusz Joński, niedoszły prezydent Łodzi (przegrał z Hanną Zdanowską). Na początku zaliczył sukces i solidną wpadkę. Został rzecznikiem klubu parlamentarnego Sojuszu Lewicy Demokratycznej, a potem całej partii. Sławny jednak najbardziej stał się gdy w rozmowie z dziennikarką TVN 24 pomylił ważne daty. Według jońskiego Powstanie Warszawskie wybuchło w 1988 r.!. Nie mogło już dziwić, że wprowadzenie stanu wojennego datował na 1989 r.! W Sojuszu złośliwi chichotali po kątach, że jest ostatnią ofiarą Powstania Warszawskiego.
Joński szybko uczył się jak zaistnieć w mediach. Cały czas blisko Leszka Millera, razem chodzili sejmowymi korytarzami, razem występowali na konferencjach. Szef partii nie szczędził mu pochwał.
Kariera młodego polityka zaczęła się wyraźnie rozpędzać. Pojawiły się nawet pogłoski, że to nie Miller, lecz właśnie Joński będzie ubiegał się o stanowisko szefa partii w kraju. Miał być tym młodym liderem, który podźwignie Sojusz po porażce w wyborach parlamentarnych. Joński nie zapominał też o regionie. I dobrze na tym wyszedł, pokazał, że w opozycji też można mieć wpływ na decyzje rządu. Przed kamerami pokłócił się z Marianem Zembalą, ministrem zdrowia o oddłużenie ICZMP. Tydzień później premier Kopacz zapowiedziała, że rząd pomoże łódzkiemu szpitalowi. Joński startuje z Łodzi z pierwszego miejsca Zjednoczonej Lewicy.
Posłem jest także Roman Kotliński. Sobie i czytelnikom przypominamy, że były ksiądz i wydawca antyklerykalnego tygodnika "Fakty i Mity" dostał się do Sejmu z Ruchu Palikota. Potem wystąpił z klubu i był posłem nie zrzeszonym. I właściwie to wszystko co możemy napisać o aktywności parlamentarnej Kotlińskiego.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze