Liceum Politechniki Łódzkiej. Edukacyjna gwiazda na mapie Łodzi

Zanim wkroczymy do kuźni umysłów ścisłych, przypomnijmy jego niedługą - jak na szkołę - historię.

Otwarcie Publicznego LO Politechniki Łódzkiej zainicjował w 2007 r. ówczesny rektor uczelni prof. Jan Krysiński. Dużo pracy w świetny start włożył także prof. Ireneusz Zbiciński, obecnie dziekan Wydziału Inżynierii Procesowej i Ochrony Środowiska PŁ. Już gdy uczelniane LO powstało, miało jeden cel: być jedną z najlepszych szkół w Łodzi, a może i w Polsce.

Licealne dziecko technicznej uczelni miało być skupione przede wszystkim na przedmiotach ścisłych. Dziś już wiadomo, że plan się powiódł.

TOMASZ STAA?CZAK

Najlepszym tego potwierdzeniem jest pozycja w przygotowanym przez ''Perspektywy'' Rankingu Liceów STEM. To rankingowa nowość, a jej nazwa pochodzi od słów Science, Technology, Engineering, Mathematics (nauka, technologia, inżynieria i matematyka). STEM jest hasłem powszechnie znanym w edukacji i gospodarce wielu krajów zachodnich.

W pierwszej edycji sklasyfikowano 200 najlepszych liceów STEM w Polsce. Zestawienie bazuje na trzech kryteriach. Aż 50 proc. oceny końcowej to wyniki matur rozszerzonych z matematyki, fizyki i astronomii, chemii oraz informatyki. Równy wpływ na ocenę mają wyniki matury obowiązkowej z matematyki, czyli tej zdawanej na poziomie podstawowym, oraz sukcesy szkół w olimpiadach krajowych i międzynarodowych z przedmiotów zaliczanych do STEM. Pod koniec czerwca poznaliśmy wyniki klasyfikacji.

Fot. Marcin Wojciechowski / Agencja Gazeta

Uczelniany ogólniak zajął drugie miejsce w Polsce. To spektakularny sukces, zwłaszcza dla tak młodej szkoły. Wyprzedził ją jedynie słynny warszawski ''Staszic''. ''Perspektywy'' oceniały, że to chyba najbardziej błyskotliwa historia rozwoju i kariera publicznego LO w Polsce. - To osiągnięcie jest efektem olbrzymiej pracy nauczycieli i uczniów, którzy wiedzą, do czego dążą, i wiedzą, jak dotrzeć do celu - komentował wówczas dyrektor Tomasz Kozera.

Ale nie ukrywał, że utrzymanie tej pozycji może być trudne, bo konkurencja jest bardzo silna. Może się jednak okazać, że Łódź stanie się potęgą w edukowaniu umysłów ścisłych, bo przed dwoma laty PŁ otworzyła także swoje gimnazjum. To wówczas placówka zmieniła nazwę na Zespół Szkół PŁ. W przyszłym roku gimnazjum wypuści w świat pierwszych absolwentów. Można przypuszczać, że część z nich będzie chciała kontynuować naukę w tym samym budynku.

MAŁGORZATA KUJAWKA

Wcześniej gimnazjaliści i licealiści tłoczyli się na dwóch piętrach w siedzibie architektów Politechniki Łódzkiej. W ubiegłym roku uczelnia kupiła od miasta budynek przy ul. Różyckiego 5. Przez lata mieściło się w nim Centrum Kształcenia Ustawicznego.

Remont nowej siedziby trwał rok i kosztował 4,5 mln zł. Część pieniędzy pochodziła z pożyczki z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska. Przeznaczono je na termomodernizację budynku, wymianę systemu centralnego ogrzewania i montaż wentylacji.

Fot. Marcin Stępień / Agencja Gazeta

Fot. Marcin Stępień / Agencja Gazeta

Wiosną do wyremontowanego budynku przeniosły się obie szkoły. Oficjalnie otwarto go jednak dopiero w środę. Uroczystość zorganizowano w mieszczącej się w piwnicy sali konferencyjnej. - Marzy mi się, by zawsze było tu gwarno i radośnie - mówił Kozera.

Wstęgę podczas symbolicznego otwarcia przecinali wraz dyrektorem szkoły wiceprezydent Łodzi Krzysztof Piątkowski, rektor PŁ prof. Stanisław Bielecki, prorektor ds. edukacji PŁ prof. Sławomir Wiak oraz posłanka Elżbieta Królikowska-Kińska.

Nowy gmach został poświęcony przez ks. Ireneusza Kuleszę, proboszcza łódzkiej katedry.

TOMASZ STAA?CZAK

Pozostańmy w podziemnej części budynku, której dominującą barwą jest bordo, jeden z trzech - obok granatowego i szarego - kolorów Politechniki. Zwiedzanie zaczynamy od pomieszczeń sąsiadujących z salą konferencyjną. Jednym z nich jest sala muzyczna. Kameralna, a przy tym profesjonalnie przygotowana. Jej ściany zostały wyciszone. A na nich zawisły m.in. stare, nieużywane już instrumenty: skrzypce, fagot, trąbka, puzon i mandolina. Ale jest też sporo instrumentów, z których uczniowie mogą korzystać na co dzień. I to nie tylko na lekcjach muzyki, ale również podczas przerw. Pianino, akordeony, keyboard i perkusja. Oprócz zwykłej tablicy wisi także drewniana z pięciolinią.

Jak podkreślają nauczycielki, w szkole jest sporo uczniów uzdolnionych muzycznie. Średnio po kilka osób z każdej klasy kształci się popołudniami w szkołach muzycznych. - Nie dziwi nas to. Matematyka to harmonia. Podobnie jak muzyka. Talenty do tych dziedzin bardzo często idą w parze - komentują nauczycielki.

TOMASZ STAA?CZAK

Od drugiej strony z salą konferencyjną również sąsiaduje sala artystyczna. Tyle że stworzona z myślą o sztukach pięknych. Na uczniów czekają w niej sporych rozmiarów sześciokątne stoły, sztalugi i zlewy.

Na najniższej kondygnacji ulokował się także szkolny sklepik. W wielu szkołach wygląd sklepików wcale nie zachęca do jedzenia. Małe albo wąskie pomieszczenia, odrapane ściany i zero miejsc do siedzenia. Ale nie tu. Ten sklepik mógłby wręcz stać się pokazowym. Jasny pokój, a w nim trzy okrągłe stoły, żółte krzesła, lodówka z sałatkami i menu wypisane kredą na tablicy.

TOMASZ STAA?CZAK

TOMASZ STAA?CZAK

Na pierwszym piętrze kolorem przewodnim jest pomarańczowy. Takie są wykładziny na korytarzu i dolna część ścian pokryta specjalną zmywalną okleiną, trwalszą i zdecydowanie ładniejszą niż olejna farba, która w wielu szkołach wciąż jeszcze jest elementem obowiązkowym. We wszystkich salach zamontowano na suficie projektory i głośniki. Na tej kondygnacji młodzież będzie się uczyć języków obcych i informatyki.

A na przerwach uczniowie mogą wysłać maila lub poszukać wiedzy w internecie, bo wzdłuż korytarza ustawiono pięć biurek, a na każdym z nich stanęły po dwa komputery. Jeśli jednak młodzi wolą poświęcić wolny czas na odpoczynek, to nie będą musieli siedzieć na podłodze i podpierać szkolnych murów. W kąciku przygotowano dla nich maty i worki sako.

TOMASZ STAA?CZAK

Drugie piętro to powrót do barw politechnicznych. Tu wykładziny i ściany są ciemnoniebieskie, a uczniowie będą pośród nich zgłębiać tajniki historii i języka polskiego. A korytarz znów wygląda nietypowo. Stoją na nim stoły i krzesła. To dlatego, że większość młodzieży z ZS PŁ codziennie jada obiady przywożone przez firmę kateringową. Gimnazjaliści nie muszą się z jedzeniem spieszyć, bo mają na to całą godzinną przerwę obiadową. Po posiłku zrelaksują się na czarnych kanapach.

Do kolorów symbolizujących PŁ nawiązują nie tylko ściany, ale również drzwi - bordowe - we wszystkich toaletach.

TOMASZ STAA?CZAK

Na ostatnim piętrze projektanci powrócili do ciepłych barw. Tym razem podłogi i ściany są żółte. W miejscu, w którym przed laty mieściła się w CKU palarnia dla uczniów (tak, tak, kiedyś w szkołach się paliło, zwłaszcza w CKU, w którym większość uczniów była już dorosła) jest teraz pokój nauczycielski. Z przeszklonymi drzwiami na całej jego długości. Obok nieduży pokoik socjalny - żeby nauczyciele też mogli w spokoju coś przekąsić.

Na tym samym piętrze powstała pracownia chemiczna. Taka z prawdziwego zdarzenia, niczym ta uczelniana. Nie ma w niej krzeseł, lecz obrotowe taborety przy stanowiskach pracy. A z boku stoi profesjonalny wyciąg z zasuwaną szybą. Po to, by uczniowie mogli wykonywać także takie doświadczenia, przy których powstają opary. Przed lekcjami chemii młodzież przebiera się w fartuchy.

TOMASZ STAA?CZAK

Na pozostałe lekcje wszyscy chodzą obowiązkowo w szkolnych mundurkach, szarych z bordowymi (liceum) lub granatowymi (gimnazjum) wykończeniami. Na uroczystości i szkolne święta chłopcy zakładają dodatkowo krawaty, a dziewczęta - apaszki. Oczywiście w odpowiednich kolorach.

Co jeszcze wyróżnia uczniów tej placówki? Mają karty magnetyczne, za pomocą których otwierają drzwi do szkoły. Co ciekawe, są one zsynchronizowane z planem zajęć każdego ucznia. Nie wyjdzie on ze szkoły, zanim nie skończą się jego wszystkie lekcje. Karta nie zadziała również wtedy, gdy przesadzi ze spóźnieniem. Akademicki kwadrans jest tolerowany, ale po jego przekroczeniu o otwarcie drzwi trzeba prosić przez domofon.

TOMASZ STAA?CZAK

ZS PŁ stawia nie tylko na rozwój umysłowy, ale i na kształtowanie sprawności fizycznej. Oprócz tradycyjnego wf-u uczniowie mają w planie zajęć taniec. Żeby mogli wyszaleć się sportowo, obok szkoły zbudowano boisko.

W planach jest jeszcze sala gimnastyczna. A na razie nadmiary energii można spalić w pomieszczeniu Akademickiego Klubu Górskiego, w którym zamiast ścian są ścianki wspinaczkowe, a z sufitu zwisają liny do wspinania się.

TOMASZ STAA?CZAK

TOMASZ STAA?CZAK