Teatr Wielki, premiera - 21 i 22 listopada.
Paweł Gabara dostał tytuł w spadku po Wojciechu Nowickim, poprzednim dyrektorze Teatru Wielkiego, ale - jak zapewniał - bardzo się z tego ucieszył. - To moja ukochana opera: metafizyczna, najmocniej mnie dotyka. I przestrzenią muzyczną, i treścią - opowiadał. - Don Giovanni jest mi bardzo bliski. Nie w sensie obyczajowym czy aktywności, ale jako człowiek, który się kłóci z życiem i do czegoś dąży.
W tytule zainspirowanego Molierem dzieła Mozarta - opery buffa, z postaciami z komedii dell'arte ? jest rozwinięcie: ''Rozpustnik ukarany''. Jak pisał Piotr Kamiński (raczej sceptyczny wobec arcydzielności ''Don Giovanniego''), ''Mozart podaje tu rękę Szekspirowi, mieszając komedię z farsą''.
Reżyserować miała Natalia Babińska, która zrealizowała dla Teatru Wielkiego nagrodzonego Złotą Maską, utrzymanego w komiksowej stylistyce ''Cyrulika sewilskiego''. Z powodu rozbieżności wizji artystycznych drogi Gabary i Babińskiej się rozeszły. Do zespołu zaproszono Marię Sartovą, która współpracowała z nowym dyrektorem Teatru Wielkiego w Gliwickim Teatrze Muzycznym. - Don Giovanni jest typowym libertynem. Chce być wolny za wszelką cenę i za to zostaje ukarany. Dominuje, odrzuca wszelkie prawa moralne i religijne. We mnie wzbudza sympatię właśnie dążeniem do absolutnej wolności - mówi Sartova. - ''Don Giovanni'' to opera oper, bardzo teatralna, szalenie mocna w swojej dramaturgii, z przepiękną, zmysłową muzyką.
Sartova wybrała dla opery Mozarta język współczesny - lata 50. XX wieku. Sartova: - Jestem zafascynowana filmami z tego okresu, pięknem i różnicą między płciami. Kobieta była wtedy kobietą, a mężczyzna mężczyzną. To był okres ekstremalnych emocji.
Kierownictwo muzyczne powierzono Wojciechowi Rodkowi. Dekoracje i rekwizyty przygotowuje Diana Marszałek, kostiumy - Martyna Kander. Za choreografię odpowiada Jakub Lewandowski. Chór przygotowuje Dawid Jarząb. W obsadzie: jako Don Giovanni - Robert Gierlach, Ales Jenis, Łukasz Motkowicz, Donna Anna - Iwona Sobotka i Joanna Woś, Don Ottavio - Łukasz Gaj, Tomasz Krzysica, Dawid Kwieciński, Komandor - Grzegorz Szostak, Aleksander Teliga, Robert Ulatowski, Donna Elvira - Monika Cichocka, Bernadetta Grabias, Dorota Wójcik, Leporello - Dariusz Machej i Patryk Rymanowski.
Teatr Nowy, premiera 4 grudnia, Duża Sala (ul. Więckowskiego 15)
Karol Borowiecki, Maks Baum i Moryc Welt zakładają w Łodzi fabrykę bawełny. Postać Lodzermenscha, topos miasta molocha i najbardziej kojarzony z Łodzią tekst literacki. Tytuł powieści Reymonta (niewiele osób wie, że miasto nazwał tak wcześniej w ''Wyprawie do Ameryki'' Wiktor Dłużniewski) stał się etykietką, choć autor ''Chłopów'' ironizował. Dawniej fabryki, dziś ''przemysły kreatywne'' - mit Łodzi jako ''ziemi obiecanej'' mocno się trzyma. A powieść Reymonta doczekała się wielu adaptacji - od słynnego filmu Wajdy po balet Graya Veredona w łódzkim Teatrze Wielkim, musical Wojciecha Kościelniaka i spektakl Jana Klaty i Sebastiana Majewskiego.
Na stronie internetowej Nowego można przeczytać, że to będzie ''pierwsza sceniczna adaptacja powieści wierna poecie''. - Większość kojarzy ''Ziemię obiecaną'' z filmem Wajdy, który tak wykroił scenariusz, żeby opowiedzieć o dorobkiewiczach - mówi Remigiusz Brzyk (na zdjęciu), reżyser ''Ziemi obiecanej'' w Nowym. - Z Michałem Kmiecikiem, który odpowiada za adaptację tekstu, postanowiliśmy uczynić głównym bohaterem Łódź, miasto w rodzącym się świecie kapitalizmu, wielkich fortun i karier, ale i niewolniczej pracy robotników.
To kolejna z ''łódzkich'' realizacji Nowego ? po ''Kokolobolo'', ''Klajstrze'' i ''Kobro''. Nie pokaże Łodzi w złym świetle. - Siła tej powieści polega na tym, że Reymont wziął Łódź jak preparat pod mikroskop i nazwał to, co działo się też w innych miastach - dodaje Brzyk. - Tamta epoka bardzo kojarzy się z dzisiejszą.
Za scenografię i kostiumy odpowiadają Iga Słupska i Szymon Szewczyk. Brzyk: - Scenografia będzie się opierać na fantazji na temat krosna tkackiego. Nie będzie realistyczna. Na naszych oczach fabryki zamienią się w pałace.
Muzyką zajął się Jacek Grudzień. Wykorzystał m.in. motyw ''Prząśniczki'' i ''Łodzianki'' (pieśni o rewolucji 1905 roku). Obsada: Beata Kolak, Joanna Król, Kamila Salwerowicz, Delfina Wilkońska, Wojciech Bartoszek, Michał Bieliński, Gracjan Kielar, Dariusz Kowalski, Adam Kupaj, Konrad Michalak, Adam Mortas, Wojciech Oleksiewicz, Krzysztof Pyziak, Bartosz Turzyński, Dymitr Hołówko.
Teatr Jaracza, premiera 12 grudnia na Scenie Regionalnej w Sieradzu
Bruscon, podstarzały aktor, jeździ po prowincji ze spektaklem, który uważa za dzieło życia. W sztuce występują: Napoleon, Einstein, Hitler, Juliusz Cezar i Churchill. Niestety, prezentowana jest w salach tanecznych i gospodach. Niespełniony twórca frustracje wylewa na rodzinę - staje się toksycznym ojcem i mężem.
Sebastian Majewski, dyrektor artystyczny Teatru Jaracza, wybrał tekst Tomasa Bernharda, jednego z najwybitniejszych pisarzy austriackich, na drugą premierę sezonu, którego hasłem przewodnim jest słowo ''MY''. - Skoro zajmujemy się w tym sezonie ''nami'', pomyśleliśmy, że ciekawie byłoby opowiedzieć o profesji, którą wykonujemy. Nie tylko my: aktorzy, również my: realizatorzy - mówi Majewski.
''Czy aktorstwo to jeszcze powołanie, misja czy już tylko zawód, a czy teatr to przestrzeń dialogu i dyskusji, czy miejsce czystej i szlachetnej rozrywki?'' - takie pytania postawi przed widzem ''Komediant''.
- W naszej interpretacji Bruscon nie jest kabotynem, wykorzystującym swoją dawną sławę do tego, żeby znęcać się nad rodziną. Dla nas to aktor wybitny, który w trudnych warunkach decyduje się pełnić swoją profesję. Bo jakie jest miejsce aktora w rzeczywistości, w której teatr jest tak ekskluzywny? - pyta Majewski. - Zależało nam na wyjściu poza klasyczne odczytanie tego tekstu, bo przecież teatr różni się dziś bardzo od tego, który przyjął za punkt wyjścia Bernhard.
Reżyseruje Agnieszka Olsten. Scenografią i kostiumami zajęła się Joanna Kaczyńska, za muzykę odpowiada Jakub Suchar.
W tytułowej roli wystąpi Agnieszka Kwietniewska. - Komedianta gra kobieta, bo żyjemy w zmaskulinizowanym świecie, kobiety nie mają ról, o wszystko muszą walczyć - wyjaśnia Majewski.
Na scenę wyjdą też m.in.: Agnieszka Więdłocha, Urszula Gryczewska, Dorota Kiełkowicz i Marcin Korcz.
Po sieradzkiej premierze przedstawienie zostanie przeniesione do Łodzi.
Teatr Muzyczny, ul. Północna 47/51, premiera - 18 grudnia.
Cyrano ma kompleks - długi nos. Groteskowa fizjonomia sprawia, że nie ośmiela się okazać uczuć wybrance. Niestety, Roksana wybiera go sobie za powiernika. Cyrano staje się buforem między nią a Christianem de Nauvillette i nawet po śmierci rywala nie pozwala zgasnąć temu uczuciu... Tworząc dramat płaszcza i szpady, Edmond Rostand zainspirował się postacią historyczną, XVII-wiecznego poety, autora m.in. ''Listów'' i ''Śmierci Agrypiny''. Tekst opublikował w 1897 roku, pierwsza polska premiera miała miejsce - co ciekawe - w Łodzi, w 1898 roku, prawdopodobnie w Teatrze Apollo przy dzisiejszej ulicy Legionów, wówczas Konstantynowskiej. Odtwórcy głównej roli odpadł ponoć nos.
Autorem libretta jest Jacek Bończyk, który współtworzył dla Muzycznego musical ''Zorro'' (tekst, reżyseria). - Zabierałem się do ''Cyrana'' przez parę lat - mówił. - Widziałem kilka realizacji filmowych i teatralnych. Jestem zachwycony kreacją Piotra Fronczewskiego. Postanowiłem napisać własny tekst, bo czułem potrzebę uwspółcześnienia języka. Tłumaczenie Marii Konopnickiej jest piękne i poetyckie, ale pięć aktów wierszem może być dzisiaj dość ryzykowne.
Bończyk skupił się nie tyle na platonicznej miłości do Roksany, co na relacjach Cyrana z Christianem. - Cyrano przez całe życie był suflerem Christiana. Często rozmawiam z młodymi aktorami, widzę, że nie mają już autorytetów. A postać Cyrana jest mi bliska właśnie dlatego, że jest idealistą. Pod wieloma zdaniami, które włożyłem mu w usta, sam bym się podpisał. Zależało mi na wykreowaniu bohatera romantycznego, który nie jest nudny i ma dystans do siebie oraz świata - dodał.
Bończyk miał reżyserować musical, ale z powodów zdrowotnych musiał zrezygnować. Zastąpił go Jakub Szydłowski. Za muzykę i kierownictwo muzyczne ''Cyrana'' odpowiada Krzysztof Herdzin. Choreografią zajęła się Inga Pilchowska, scenografią - Grzegorz Policiński. Kostiumy projektuje Anna Chadaj.
W roli Cyrana wystąpi Paweł Erdman, jako Roksana wymiennie Agnieszka Przekupień i Monika Mulska. Christiana zagrają Przemysław Niedzielski i Dawid Pelowski.
Teatr Powszechny (ul. Legionów 21), prapremiera - 16 stycznia.
Dla miłośników komedii z elementami farsy. Wypróbowane adresy - tekst Marca Camolettiego, tłumaczenie Bartosza Wierzbięty. Reżyseria - Jakub Przebindowski, który sam pisuje komedie i ceni ten gatunek.
Główną bohaterkę ''Pomocy domowej'' bywalcy Teatru Powszechnego znają ze sztuki Camolettiego ''Boeing Boeing''. Nadia zostanie tym razem zatrudniona przez bezdzietne małżeństwo. - Gospodyni domowa grana jest przez mężczyznę, który nie może znaleźć pracy. To oczywiście znany chwyt, choćby z ''Pół żartem, pół serio'' i ''Poszukiwany, poszukiwana'' ? mówi Przebindowski.
W roli Nadii wystąpi Arkadiusz Wójcik. Jej pracodawców zagrają Marta Jarczewska i Artur Zawadzki. ''Pomoc domowa'' realizowana jest w Polsce po raz pierwszy. Tekst Camolettiego przetłumaczył specjalnie dla Teatru Powszechnego Bartosz Wierzbięta, autor polskich dialogów do filmów animowanych, m.in. ''Shreka'', ''Madagaskaru'' i ''Sezonu na misia''. Wierzbięta postanowił tekst ulokalnić, odnosząc się do łódzkich realiów. Małżeństwo, u którego pracuje Nadia, jest w rozjazdach pomiędzy Łodzią a Warszawą - mąż dojeżdża do pracy do stolicy. Być może w ich mieszkaniu pojawią się kojarzące się z miastem dzieła sztuki (Przebindowski bierze pod uwagę Strzemińskiego). - Pracujemy nad dookreślaniem ulic i miejsc ogólnych. Osadzenie historii w Łodzi będzie jej dodatkowym walorem. Taka konkretyzacja zawsze ułatwia publiczności zaangażowanie się w spektakl i identyfikację z bohaterami - mówi Przebindowski.
Oprócz Jarczewskiej, Zawadzkiego i Wójcika w ''Pomocy domowej'' wystąpią też Jakub Firewicz i debiutująca na scenie zawodowej, tegoroczna absolwentka łódzkiej Szkoły Filmowej, Karolina Krawczyńska (na zdjęciu).
- ''Pomoc domowa'' to klasyczna komedia. W tym sezonie zaprezentujemy także inne sztuki tego gatunku. Czwartą już komedię pisze dla naszego teatru Juliusz Machulski. Nie zabraknie też sztuk obcojęzycznych - zapowiada Ewa Pilawska, dyrektor Teatru Powszechnego.
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze