Transfery Widzewa. Kto zawiódł, a kto naprawdę wzmocnił drużynę? [RANKING]

0 meczów

Po co do Widzewa przychodzi rezerwowy pierwszoligowej Stali Mielec? - takie pytania padały, gdy poprzedni szefowie łódzkiego klubu kontraktowali 25-letniego pomocnika. Na razie nie znamy odpowiedzi na to pytanie. Gąsior (na zdjęciu pierwszy z prawej), były gracz m.in. młodzieżowej drużyny Legii Warszawa, GKS Tychy, Pogoni Siedlce i Chrobrego Głogów, nie doczekał się jeszcze debiutu w Widzewie. W dużej mierze przez kontuzje, z którymi boryka się od dawna. Wyleczył się już i nadrobił zaległości, ale do gry w drugiej linii zrobiła się kolejka. Gąsior wyróżnił się niedawno w okręgówce w meczu rezerw z drużyną GLKS Sarnów/Dalików, solidnie też trenuje. Na razie dzięki temu awansował na ławkę rezerwową w pierwszej drużynie.

4 mecze, 117 minut

Jeden z byłych znakomitych piłkarzy Widzewa powiedział kilka miesięcy temu, że Zejdler ma duży potencjał. Problem w tym, że nigdzie jeszcze go nie pokazał. W drużynie z al. Piłsudskiego też czekamy na jakiś błysk talentu tego już 27-latka. Na razie to niestety transferowy niewypał. Inna sprawa, że Zejdler nie dostał jeszcze porządnej szansy. Przed nim w kolejce do gry są Możdżeń, Adam Radwański, a pewnie już nawet ostatni na tej liście Marcel Gąsior.

2 mecze, 46 minut

19-latek wypożyczony z Korony Kielce rywalizuje o miejsce po lewej stronie obrony z Marcelem Pięczkiem i nie jest na straconej pozycji. Na razie górą jest były junior Widzewa, ale Kordas na pewno będzie walczył. Na razie dwa razy wchodził na boisko i nie zawiódł. Tak było też w Pucharze Polski w spotkaniu ze Śląskiem Wrocław. Kordas dał z siebie wszystko i gdy pod koniec meczu schodził na ławkę, kibice żegnali go brawami.

6 meczów, 540 minut

Ktoś, kto na koncie ma 130 meczów w ekstraklasie i debiut w najwyższej lidze w Rumunii, powinien być znacznie wyżej w tym zestawieniu. Tymczasem 24-latek po piątej kolejce stracił miejsce w pierwszym składzie. Odzyskał je dopiero wobec przymusowej pauzy Daniela Tanżyny. Rudol jednak potrafi grać w piłkę, jest twardy i silny. Zdarzały mu się głupie błędy, ale Widzew jeszcze będzie miał z niego pożytek. Wiemy, że ma potencjał na ekstraklasę, a w kontekście przyszłości to niezwykle ważne. Trzeba i warto na niego stawiać.

9 meczów, 265 minut, 1 gol

Z Mandiangu jest problem, bo tak naprawdę nie powinien trafić do Widzewa. Czego bowiem można spodziewać się po 27-letnim piłkarzu, który grał wcześniej w dziewięciu krajach i prawie nigdzie się nie sprawdził. Z drugiej strony, Mandiangu coś jednak potrafi. Jest dobry technicznie, wiele rzeczy przychodzi mu na boisku łatwo - potrafi na przykład stworzyć sobie bramkową okazję. Tyle że zwykle ją marnuje... Ale błysnąć potrafi. Tak było w debiucie, gdy asystował przy golu Kity dającej Widzewowi zwycięstwo, i tak było w minioną sobotę, kiedy strzelił zwycięską bramkę w meczu z rezerwami Lecha. W ten sposób urodzony w Kinszasie Niemiec pracuje na kolejne szanse i na nie zasługuje.

10 meczów, 813 minut

Defensywnym pomocnikom trudno wpaść w oko kibicom, bo zwykle podziwia się piłkarzy ofensywnych, którzy wygrywają mecze dla drużyny. Ale wytrawne oko dostrzeże, że Poczobut też robi swoje, chociaż ma jeszcze wahania formy. Do tego stopnia, że po piątej kolejce stracił miejsce w składzie. Szybko jednak do niego wrócił i nie zawodzi. W poprzednim sezonie 26-latek zobaczył w GKS Katowice 15 żółtych kartek i dwie czerwone. Kibice obawiali się więc powtórki w Widzewie. Ale Poczobut to bardzo grzeczny chłopak - w dziesięciu meczach zobaczył ledwie jedną kartkę.

4 mecze, 300 minut, 1 gol

Po rundzie jesiennej 28-letni pomocnik najpewniej będzie zdecydowanie wyżej w tej klasyfikacji. Do drużyny dołączył najpóźniej i można powiedzieć, że na razie się rozpędza. Już jednak widać, że to piłkarz, jakiego Widzew potrzebował. Możdżeń potrafi grać szybko, podawać niekonwencjonalnie, strzelać z dystansu i walczyć w środku pola. Tego właśnie potrzebowała łódzka drużyna. W ostatniej kolejce Możdżeń strzelił swojego pierwszego gola w Widzewie i można być pewnym, że będzie ich więcej. Asysty też się doczekamy.

9 meczów, 737 minut

Jeszcze w lipcu 29-letni obrońca grał w ekstraklasie w Koronie Kielce. Niespodziewanie jednak przeniósł się do drugiej ligi i szybko wskoczył do pierwszego składu. Zdarzają mu się błędy (jak choćby w meczu z Garbarnią Kraków), ale Kosakiewicz naprawdę wzmocnił prawą stronę drużyny z al. Piłsudskiego. Z jednej strony nie było to takie trudne, bo jego poprzednik Łukasz Turzyniecki zaliczał fatalne występy, ale z drugiej, jednak widać jakość w grze Kosakiewicza. 29-latek ma bardzo dobrze ułożoną nogę, potrafi dobrze dośrodkować i wkrótce powinniśmy doczekać się gola po takim podaniu. Tu właśnie były gracz Korony ma rezerwy - musi zacząć zaliczać asysty i strzelać bramki.

6 meczów, 238 minut, 3 gole

Pewnie Kita byłby wyżej w tej klasyfikacji, gdyby nie pechowa kontuzja w meczu z Błękitnymi Stargard w trzeciej kolejce. Zanim zszedł z boiska zdobył gola. W dwóch pierwszych meczach też dokonał tej sztuki, a przecież w pierwszym meczu wszedł na boisko z ławki. Tę serię zahamował właśnie ten pechowy uraz. 25-latek już wrócił do gry i odzyskał miejsce w pierwszym składzie. Kolejne gole wydają są kwestią czasu.

4 mecze, 360 minut

Chłopak po przejściach. Pawłowski na grę w oficjalnym meczu czekał - jak sam obliczył - 516 dni. Później zagrał w drugim spotykaniu, na co z kolei czekał 1562 dni. 'Te 1562 dni traktuję jako pokutę. Karę okrutną i dotkliwą, ale - mam nadzieję - już w pełni zakończoną. Dziś wchodzę do bramki z lekką głową. Bo wiem, że nic się już za mną nie ciągnie' - napisał na Facebooku po swoim debiucie w Widzewie, kiedy w siódmej kolejce zastąpił w bramce Patryka Wolańskiego. I temu drugiemu trudno będzie wrócić, bo Pawłowski broni bardzo dobrze. Oczywiście popełnia drobne błędy, ale jak na kogoś, kto na regularną grę czeka od kilku lat, to naprawdę jest dobrze.

10 meczów, 900 minut, 7 goli.

Przejście dwukrotnego strzelca ekstraklasy do drugoligowego Widzewa ze Śląska Wrocław było hitem transferowym nie tylko w drugiej lidze, ale w ogóle w polskiej piłce. 36-latek przyszedł na al. Piłsudskiego, by poprowadzić drużynę przez pierwszą ligę do ekstraklasy. Od razu został kapitanem, złapał za ster i rzeczywiście nie zbacza z kursu. Robak to prawdziwy przywódca na boisku i w szatni. Także wzór profesjonalizmu i sportowiec, który wie, co to ambicja i zaangażowanie. Piłkarz, który w przeszłości wprowadził już Widzew do ekstraklasy, na razie ma na koncie siedem goli (pięć z rzutów karnych). Potrafi też otworzyć kolegom drogę do bramki.

Oczywiście trudno pominąć dwa gole Robaka w meczu Pucharu Polski ze Śląskiem Wrocław, które dały Widzewowi awans do kolejnej rundy.