W sierpniu 1945 roku powstał łódzki zarząd Łódzki Ligi Kobiet Polskich. Liga Kobiet zajmowała się szukaniem rodzin po wojnie, uczyła jak prowadzić gospodarstwo domowe, jak karmić i pielęgnować dzieci.
Urszula Gocał, współzałożycielka LKP w Łodzi wspominała: "Na zebraniu założycielskim przyjęto ramowy program działania oraz apel do mieszkanek naszego miasta o włączenie się do prac społecznych w organizowaniu kół w środowisku zawodowym, jak i w miejscu zamieszkania, w środowiskach gospodyń domowych. Odzew na apel był imponujący. Już w miesiącu listopadzie 1945 roku w fabryce, w której pracowałam, ZPB im. Róży Luksemburg (później COBR przemysłu Bawełnianego w Łodzi) zorganizowano Koło zakładowe Ligi Kobiet. Zgłosiło się bardzo dużo kobiet chętnych do pracy społecznej. Jak pamiętam w pierwszym okresie wstąpiło do Ligi Kobiet około 70% zatrudnionych kobiet naszej fabryki".
Janina Suska-Janakowska, przewodnicząca LKP w Łodzi w latach 1958-1989: "Zaczynałyśmy w bardzo trudnych czasach tuż po wojnie, po ogromnych zniszczeniach. Wiele rodzin często z małymi dziećmi przemierzało z jednego końca Polski na drugi. Podróż taka trwała często bardzo długo. Z inicjatywy LKP na dworcach kolejowych zorganizowałyśmy Izby Matki i Dziecka, w których kobiety czekając kilkanaście godzin na przesiadkę, mogły umyć dziecko, przeprać, a także otrzymać bezpłatny ciepły posiłek dla dzieci i siebie. Pomoc ta była świadczona przez członkinie LKP społecznie 24 godziny na dobę. Jak ważna i wielka to była pomoc zrozumie ten, kto w tamtych czasach żył i widział to na własne oczy".
Liga Kobiet organizowała również m.in. opiekę nad dziećmi; pogadanki dotyczące higieny, karmienia piersią i żywienia; kursy kroju i szycia; kursy kosmetyczne; porady prawne.
2 stycznia 1981 roku "Dziennik Łódzki" donosił: "Racjonalne, oszczędne prowadzenie domu, funkcjonalne urządzanie wnętrza mieszkania, żywienie dzieci, szycie odzieży i bielizny dla najbliższych - to tylko część tematów ponad 150 kursów zorganizowanych w 1980 r. przez Ośrodek Gospodarstwa Domowego Ligi Kobiet.
Wiek uczestniczek kursów waha się w granicach 18-40 lat, przy czym ogromna większość to kobiety pracujące zawodowo (ponad 100 kursów odbyło się właśnie w zakładach pracy).
Charakterystyczne, że 90 proc. zgłaszających się, to kobiety czynne zawodowo. Z tego wynika, że choć od dłuższego już czasu Liga Kobiet zmuszona została do działalności w miejscu zamieszkania i w środowiskach, a tylko nieliczne jej koła mimo wszystko w zakładach pracy pozostały, to jednak organizacja nadal najpopularniejsza jest wśród kobiet czynnych zawodowo".
Suska-Janakowska w wywiadzie opublikowanym w "Głosie Robotniczym" 26 stycznia 1981 roku mówiła: "Od 1950 roku obserwujemy stały regres udziału kobiet w organach przedstawicielskich (Sejm, rady narodowe) oraz w kierowniczych organach politycznych (Komitet Centralny, Biuro Polityczne, komitety wojewódzkie i ich egzekutywy). Jeszcze bardziej uwidacznia się ta niesprawiedliwość w obsadzie kadrowej urzędów centralnych administracji państwowej, ministerstw oraz zjednoczeń zakładów pracy i instytucji, a także w składach osobowych kolegialnych ciał doradczych, powoływanych do osiągania określonych, bieżących celów.
Zjawiskiem w naszej rzeczywistości była i jest nadal tradycja niepowierzania kobietom kluczowych stanowisk w dyplomacji i zagranicznych przedstawicielstwach handlowych i kulturalnych, mimo że wśród zatrudnionych posiadających wyższe wykształcenie ponad 50 procent stanowią kobiety".
W 1975 roku ONZ uchwaliła, żeby to był Rok Kobiet. Każde z państw miało przedstawić, co zamierza zrobić dla kobiet. W kraju zaczęły się posiedzenia, zwrócono się LKP. Kobiety powiedziały, żeby zbudować Centrum Zdrowia Kobiety. Ale że był kryzys, sprawę odłożono.
By częściowo podołać zobowiązaniu, przy ul. Sieradzkiej została utworzona poradnia dla kobiet.
Ówczesna przewodnicząca wspomina: "Musiałyśmy się na to zgodzić, ale postanowiłyśmy nie odpuścić i przy najbliższej okazji do sprawy wrócić i nie pozwolić zapomnieć. W krótkim czasie okazja taka się zdarzyła. Władze państwowe chciały dać dowód uznania dla wysiłku i poświęceniu łódzkich kobiet w postaci 'Pomnika Kobiety'. Wróciłyśmy do tematu, oświadczając, że chcemy, ażeby ten pomnik oddawała nie tylko cześć kobiecie, ale żeby jej służył. Podziękowałyśmy za bryłę pomnika i zaproponowałyśmy, ażeby wrócić do 'Pomnika Zdrowia Matki Polki'. Spotkało się to z życzliwym przyjęciem. Od 1984 roku mamy w Łodzi Centrum Zdrowia Matki Polki".
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze