Minimalizm do potęgi entej. Estetyczny i przyjazny otoczeniu. Ogródek Grand Coffee nie jest nachalny. Do tego ciekawie wykorzystano worki po kawie w roli poduszek na krzesła. Brawo za pomysłowość.
Luźno rozstawione doniczki z roślinami wyznaczają przestrzeń ogródka, ale nie zamykają jej. Kolorowe kwiaty wyglądają wesoło, ale nie przenoszą nas w świat pastelowych domków na przedmieściach małego miasteczka.
Białe donice wyglądają oryginalnie pośród drewnianej "małej architektury" ogródkowej. Według regulaminu funkcjonowania sezonowych ogródków gastronomicznych nie można umieszczać w nich elementów plastikowych, które nie imitują materiałów naturalnych. Infinity pokazuje jednak, że plastikowe nie znaczy tanie czy tandetne. Białe donice wyglądają bardzo elegancko. Oby w takim stanie dotrwały do końca sezonu.
Można poradzić sobie bez ogrodzenia? Można. Krzesła stoją, stoliki stoją. Żaden z klientów ani osób przechodzących obok nie zabrał sobie mebla do domu. I nie potrzeba zasieków!
Odkąd usunięto zielono-żółty podświetlany pasek wokół donic, ogródek wygląda zdecydowanie lepiej. Niskie rośliny oddzielają go od ulicy, ale nie zasłaniają osób siedzących przy stolikach. I odwrotnie - osobom delektującym się chmielowymi specjałami nie zasłaniają tego, co dzieje się na Pietrynie.
Drugą połowę zestawienia otwiera Casablanca. Spełnienie czarnego scenariusza co się stanie, jeśli Chmielowa Dolina nie będzie dbała o swoje roślinki i przycinała ich regularnie. Wyrośnie z nich półtorametrowy żywopłot, który ma się nijak do centrum dużego miasta.
Kolorowe kwiatki, czerwona cerata. Standardowe krzesła, które są prezentem od browaru. Nie wiem czy ich większą wadą jest estetyka czy to, że są straszliwie niewygodne. Odkładając na bok rozważania o krzesłach, ogólnie ogródek nie prezentuje się najlepiej. Patrząc na niego odnoszę wrażenie, że w drzwiach Mety na stałe powinna stać kelnerka w typie bawarskim. Z dwulitrowym kuflem piwa i bratwurstem w ręce.
W poprzednich latach Sphinx na Piotrkowskiej stawiał na rozproszoną małą architekturę. W tym roku dookoła ogródka stoi zwarty płotek. No tak, po co nam tunel pod miastem skoro mamy już jeden w samym jej centrum?
Płot, płot, płot, płot, płot... I jeszcze trochę płotu. Długi i nijaki. Zero zieleni. Tylko płot, a za nim krzesła i stoliki. Niby nic zdrożnego ani niezgodnego z regulaminem, a mimo to wrażenie jakie wywołuje w patrzącym jest wyjątkowo smutne.
Płotek niby ażurowy. Niby ma mniej niż 90 cm. Ale w miejscu gdzie stoi, Piotrkowska wydaje się bardzo wąska.
Brak zieleni, szpetny płot zasłaniający działkę po wyburzonej kamienic obok i witryna oklejona zdjęciami kebabów. Dodatkowo płotek, który zdecydowanie nie dodaje temu miejscu uroku. Smutno i depresyjnie.
Kamienny numer jeden w konkursie na najbrzydszy ogródek na Piotrkowskiej A.D. 2016. Kiedyś polskim królem ogrodzeń był płot betonowy. Później okazało się, że jest brzydki i trzeba go czymś zastąpić. Doskonałym substytutem okazał się gabion, czyli prostopadłościenny kosz wypełniony kamieniami. O ile w krajobraz wiejski wpisuje się całkiem znośnie, o tyle w pejzażu wielkomiejskim wygląda po prostu koszmarnie.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze