Ferdynand Sztencel zamieszkały przy ul. Kaplicznej (dziś Paderewskiego) znalazł nietypowe źródło dochodu. Ustalił, że niejaka Elżbieta G. oprócz męża ma również kochanka. Zaszantażował kobietę, że jeśli nie da mu 250 zł, ujawni sprawę. Wiarołomna żona zapłaciła 200 zł i sprawa na pewien czas ucichła.
Kilka tygodni później Sztencel wpadł na pomysł, że w ten sam sposób wymusi pieniądze od przyjaciela kobiety. Domyślił się, że jemu jeszcze bardziej zależy na dyskrecji, więc złożył propozycję: albo 600 zł, albo skandal. Kochanek w kilku ratach spłacił szantażystę. Gdy Sztenclowi skończyły się również i te pieniądze, w przypływie chciwości wymyślił, że teraz pora zaszantażować męża Elżbiety. Kto by chciał rozgłoszenia, że jest rogaczem?
Sprawa potoczyła się jednak inaczej. Gdy pan G. dowiedział się o wszystkim, nie dość, że przepędził żonę i kochanka, to jeszcze doniósł policji na szantażystę.
Sztencel został skazany na dwa lata więzienia.
Mając 69 lat, Jan Konora aż 40 spędził w więzieniu. Mimo wieku nie zamierzał rezygnować ze złodziejskiego fachu. Na ul. Bonifraterskiej na Kurczakach (dziś Łazowskiego) zobaczył młodą robotnicę. Maria Jezierska wracała z fabryki i liczyła na ulicy tygodniową wypłatę - 29 zł. Konora zaszedł kobietę, pchnął ją i wyrwał z ręki pieniądze.
Dziewczyna zaalarmowała kolegów z pracy, a ci puścili się w pościg. Bez kłopotu dogonili leciwego złodzieja i doprowadzili na komisariat.
Sąd nie miał dla niego litości i skazał go na cztery lata więzienia.
Gdy Alfred Kenig szedł ul. Piotrkowską, podbiegł do niego Zygmunt Ciurzyński, mały sprzedawca gazet, i zaproponował kupno popołudniówki. Mężczyzna odmówił, ale chłopcy sprzedający prasę mieli swoje sposoby, by dobić transakcji: dogadywali, żartowali i zachęcali. Mężczyzna jednak musiał być w niezbyt dobrym nastroju, bo popchnął chłopaka tak mocno, że ten upadł i się poranił.
Sąd skazał Keniga na 100 zł grzywny. Gazeta kosztowałaby go kilkanaście groszy.
Franciszka Zareckiego z ul. Wawelskiej 21 opuściła ukochana Katarzyna Norowska. Aby się na niej zemścić, doniósł na policji, że został przez nią okradziony. Śledczy ustalili jednak, że z domu nic nie zginęło.
Wbrew swoim przewidywaniom na rozprawie to mężczyzna był oskarżony. Za składanie fałszywych zeznań sąd skazał go na rok więzienia.
Julian Malinowski nigdy nie wchodził w konflikt z prawem. Czuł jednak niewyjaśnioną urazę do niejakiego Zygmunta Braterczyka. Chlubą mężczyzny był kanarek. Braterczyk chwalił się jego śpiewem i nazywał ptaszka pieszczotliwie Maciusiem. Chcąc dokuczyć znajomemu, Malinowski wyciągnął kanarka z klatki i wykuł mu oczy. Ptak nie przeżył.
Sąd nie znalazł okoliczności łagodzących i skazał mordercę ptaszka na trzy miesiące więzienia.
W 1925 r. w łódzkiej kasie chorych trwał konflikt między dwoma związkami zawodowymi: narodowo-demokratycznym i socjalistycznym.
Podczas jednego ze spotkań miano ustalić wysokość wynagrodzenia dla dyrektora kasy i naczelnego lekarza. Jeden ze narodowych związkowców zaatakował dr. Kłuszyńskiego, twierdząc, że nie jest dyplomowanym lekarzem. "Mówią nawet - powiedział związkowiec - że dr Kłuszyński jest z zawodu fryzjerem spod Piotrkowa".
W obronie lekarza stanął dr Wajsberg: "Przecież i ja mógłbym z równym powodzeniem powiedzieć, że ktoś kiedyś gdzieś mówił, iż pan zgwałcił nieletnią dziewczynkę w bramie, a jednak tego nie mówię".
Sprawa powędrowała do sądu.
Po przesłuchaniu wielu świadków z obu związków zawodowych sąd ustalił, że taka opinia o lekarzu była rozpowszechniana na jednym z wieców robotniczych. Wobec tego obrona twierdziła, że oskarżonego należy uniewinnić, gdyż powtarzał tylko to, co słyszał. Sędzia jednak nie podzielił tego stanowiska i skazał związkowca na 100 zł grzywny lub dwa tygodnie aresztu.
Stanisława Czekalska nie wytrzymała i zdzieliła po twarzy Rajnholda Glasera, nauczyciela ze szkoły podstawowej nr 76. Wszystko dlatego, że jej dziecko zostało wcześniej przez niego pobite. Gdy kobieta zjawiła się w szkole i poprosiła o wyjaśnienie, mężczyzna oświadczył, że dzieci bić wolno. Wtedy puściły jej nerwy, a kobieta została oskarżona o "znieważenie czynne".
Obrońca wnosił o uniewinnienie, bo "Glaser został znieważony nie z powodu wykonywania obowiązków służbowych, bo trudno uważać za wykonywanie obowiązków służbowych nauczyciela bicie swoich uczniów, lecz raczej został znieważony za ich niewykonywanie". Sąd jednak uważał inaczej i skazał kobietę na trzy miesiące więzienia w zawieszeniu.
Podczas jednego z procesów o działalność komunistyczną świadkami byli: 14-letni Eugeniusz Szymczak i jego 13-letnia siostra Janina zajmujący się ulicznym handlem balonów. Pewnego lutowego poranka na rogu ulic Północnej i Solnej zobaczyli młodego człowieka, który zarzuca na druty telefoniczne sznurek. Gdy mu się to udało, wciągnął na niego spory kawałek czerwonego płótna z jakimiś napisami i odszedł.
Dzieci, dobrze zorientowane w politycznej atmosferze, podzieliły się zadaniami. Dziewczynka została przypilnować sztandaru, a chłopiec poszedł za mężczyzną. Po drodze 14-latek na widok policjanta krzyknął: "Komunista ucieka! Sztandar zawiesił!".
I tak 23-letni Szymon Piasecki został aresztowany.
Podczas rozprawy oskarżony nie przyznał się do winy. Tłumaczył, że jest artystą i został opłacony za namalowanie na sztandarze odpowiedniego napisu.
Sąd jednak dał wiarę dzieciom, które złożyły szczegółowe zeznania. Piasecki za szerzenie nielegalnych haseł komunistycznych został skazany na półtora roku więzienia.
Przy ul. Rybnej 29 Leokadia Majewska prowadziła pralnię. Zygmunt Bukowski oddał do prania letni garnitur. Na kwicie przeczytał, że "za rzeczy nieodebrane w ciągu trzech miesięcy zakład nie odpowiada". Trochę zwlekał i w końcu po miesiącu zjawił się w bałuckiej pralni. Ale Majewska oświadczyła, że sądziła, iż klient już nie wróci. I że garnitur sprzedała za 30 zł. A Bukowskiemu może oddać najwyżej 20 zł, bo 10 zł należy się jej za pranie.
Bukowski był wściekły, bo według niego garnitur był wart pięć razy więcej. Sąd orzekł, że Majewska przywłaszczyła sobie cudze mienie i skazał ją na sześć miesięcy więzienia w zawieszeniu.
Władysław i Władysława Grzelakowscy zamieszkali przy ul. Srebrzyńskiej 7 i wybrali się w odwiedziny do sąsiada Szczepana Pawłowskiego. Podczas przyjęcia mężczyźni nie szczędzili sobie wódki, więc w którymś momencie Grzelakowska zabroniła mężowi dalszego picia. Grzelakowski wpadł w szał. Rzucił się na żonę i zaczął ją okładać pięściami. Gdy kobieta upadła, kopnął ją w twarz tak silnie, że wypłynęło jej oko.
Gdy Grzelakowska opuściła szpital, stawiła się na rozprawie. Mąż tłumaczył się, że działał w zamroczeniu i żałuje swojego czynu. Stara się również wynagrodzić żonie doznaną krzywdę. Poszkodowana zeznała, że do męża nie żywi urazy. Wobec tego sąd skazał Grzelakowskiego na dwa lata więzienia w zawieszeniu.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze